Ηλεία

Νομός Ηλείας

Δήμοι Νομού Ηλείας: Δήμος Ανδραβίδας - Κυλλήνης, Δήμος Ανδρίτσαινας - Κρεστένων, Δήμος Αρχαίας Ολυμπίας, Δήμος Ζαχάρως, Δήμος Ήλιδας, Δήμος Πηνειού, Δήμος Πύργου

Α – ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

ΑΡΧΑΙΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΗΛΕΙΑΣ

Ήλιδα ή (Ήλις): Πόλη-κράτος της αρχαίας Ηλείας. Κτισμένη, κατά τον Παυσανία(23-26), στην αριστερή όχθη του Πηνειού ποταμού, πριν αφήσει την ορεινή ενδοχώρα, και ρέει δίπλα από το γυμνάσιο. Ο Στράβων (337) αναφέρει ότι διαρρέεται από τον Πηνειό: «ρει δε δια της πόλεως ο Πηνειός ποταμός παρά το γυμνάσιον». Όμως, και οι δύο συμφωνούν ότι στην αριστερή πλευρά του Πηνειού: «κατελάμβανον εν μεγάλη εκτάσει τα ποικίλα και ανοικτά οικοδομήματα τα προορισμένα δια τας γυμναστικάς και σωματικάς ασκήσεις...» η ακρόπολις της Ήλιδος, η δία Ήλις, (Ομηρ. Ιλ. Β' 615) είναι πανάρχαια και προϊστορική.

Αρχαία Ολυμπία: Στο Νομό Ηλείας βρίσκεται η πόλη της Αρχαίας Ολυμπίας, που συχνά αναφέρεται και ως Ολυμπία. Ο οικισμός είναι χτισμένος σε κοντινή απόσταση από τον αρχαιολογικό χώρο και την κοιλάδα όπου ρέει ο Αλφειός ποταμός και απέχει 23 χλμ από τον Πύργο.Η περιοχή διαθέτει πληθώρα από ξενοδοχειακές μονάδες με σκοπό να φιλοξενήσουν όλους όσους φτάνουν στην Ολυμπία για να επισκεφτούν τον αρχαιολογικό χώρο.

Πίσα: Πόλη-κράτος της αρχαίας Ηλείας. Η Πίσα βρισκόταν μόλις 4 χιλιόμετρα από την αρχαία Ολυμπία, πήρε το όνομα του ιδρυτή της Πίσου, ο οποίος ήταν γιος του Περιήρους και εγγονός του Αιόλου ή κατά τον Στράβωνα από την ομώνυμη πηγή. Γνώρισε μεγάλη ακμή στη μυκηναϊκή εποχή και στο κράτος της ανήκε και η Ολυμπία ενώ είχε δικούς της βασιλιάδες. Το 464 οι Ηλείοι κατέλαβαν και ισοπέδωσαν την πόλη.

Τριφυλία ή Τριφυλλία: Αρχαίο ελληνικό κράτος που βρισκόταν ανάμεσα στους ποταμούς Αλφειό και Νέδα. Η προέλευση του ονόματός της αποδιδόταν στην εγκατάσταση τριών διαφορετικών φυλών στην περιοχή ενώ παλιότερα ονομαζόταν Πύλος, των Καυκώνων, των Μινύων και των Ηλείων.

Λασιών: Η πιο ονομαστή και αξιόλογη πόλη της Ακρώρειας στην ιστορική ακμή της αρχαίας Ελλάδας ήταν ο Λασιών, από όπου έχει πάρει το όνομα ο νέος Δήμος Λασιώνος. Η Ακρώρεια βρισκόταν στο σημερινό νομό Ηλείας.
Η φαντασία των αρχαίων Ελλήνων συνέδεσε την περιοχή με τους άθλους του Ηρακλή (Ερυμάνθιος Κάπρος), με την θεά Άρτεμη και τις Δρυάδες νύμφες, τους μυθικούς Κενταύρους της Φολόης και τη μητέρα τους, Νεφέλη.

Σαμικό (γνωστό και ως Σάμη, Σάμος, Σαμία, Μάκιστος, και Αρήνη): Πόλη της αρχαίας Ηλείας. Η πόλη βρισκόταν στην περιοχή του σημερινού Καϊάφα, στην χώρα των Καυκώνων στην Τριφυλία. Ιδρύθηκε από Πελασγούς και στην ομηρική εποχή ήταν γνωστή ως Αρήνη, ενώ μετά την κατοίκησαν Επειοί δίνοντάς της το όνομα Σάμος. Αργότερα την κατέλαβαν οι Μινύες της Λέσβου και την ονόμασαν Μάκιστο από το όνομα του Μάκιστου, αδελφού του Φρίξου, που ήταν ο αρχηγός τους.

Φειά ή Φεά: Αποτελούσε κατά την αρχαιότητα σημαντικό λιμάνι, επίνειο της Πισάτιδας και όριό της με την βορείως κειμένη περιοχή της Κοίλης Ήλιδας. Όταν η Ήλιδα υπέταξε την Πίσα και τις άλλες πόλεις ως περιοίκιδες, η Φειά λειτούργησε ως το δεύτερο σε σπουδαιότητα μετά την Κυλλήνη λιμάνι του ηλειακού κράτους.

Αλίφειρα: Διαδραμάτισε σπουδαίο ιστορικό ρόλο ενώ αποτελεί μία σημαντική αρχαία ακρόπολη του σημερινού Νομού Ηλείας. Το όνομά της είναι μάλλον προελληνικό και σχετίζεται με τον Αλίφηρο, έναν από τους πενήντα γιους του Λυκάονος, που θεωρείται ως ο μυθικός ιδρυτής της. Η περίοδος ζωής της εκτείνεται από την ύστερη αρχαϊκή έως τη ρωμαϊκή εποχή όπως μαρτυρούν τα αρχιτεκτονικά της λείψανα, με ακμή κατά την κλασική και την ελληνιστική εποχή. Μνημονεύεται από τον Πολύβιο (VI.78) και τον Παυσανία (VIII.26.5-7).

ΑΡΧΑΙΕΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ

http://www.hellinon.net/ANEOMENA/Diatrofi.htm

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/06/blog-post_9468.html

http://www.diaforetiko.gr/ta-mistika-tis-diatrofis-ton-archeon-ellinon/

http://www.thefoodproject.gr/page.aspx?itemID=SPG437

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΝΟΜΟΥ ΗΛΕΙΑΣ

http://westpeloponnese.blogspot.nl/2009/04/blog-post.html
https://el.wikipedia.org/wiki/Ηλείοι
https://issuu.com/kostas1/docs/final________issue
http://chelidoni.blogspot.nl
http://www.slideshare.net/douka-ilias/ss-52065591

ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΑ – ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΝΟΜΟΥ ΗΛΕΙΑΣ

Ηλείοι: Αρχαίο Ελληνικό φύλο, εγκατεστημένο στην δυτική Πελοπόννησο στην περιοχή που αργότερα ονομάστηκε Ηλέια. Οι Ηλείοι προερχόμενοι από την περιοχή της Αιτωλίας, αποτέλεσαν συμμάχους των Δωριέων κατά την εκστρατεία των τελευταίων στην Πελοπόννησο. Εκμεταλευόμενοι την εκστρατεία αυτή κατέλαβαν για λογαριασμός τους την Ηλεία και υπέταξαν τις παλαιότερες φυλές, τους Επειούς στην βόρεια Ηλεία και τους Καύκωνες και Μινύες στην νοτιότερη που πήρε το όνομα Τριφυλία, λόγω της εγκατάστασης στην περιοχή τριών φύλων. Οι Ηλείοι χωρίστηκαν σε τρία κράτη, την Κοίλη Ηλεία ή Ήλιδα, την Πισάτιδα και την Τριφυλία.

Όξυλος: Ήταν γιος του Αίμονα και της Γόργης, αδελφής της Δηιάνειρας. Χρονικά κατατάσσεται στον 12ο αι. π.Χ., και η βασιλεία του χρονολογείται το 1104 π.Χ.. Με τον Όξυλο συνδέεται ο μύθος της επιστροφής των απογόνων του Αιτωλού στην Ήλιδα. Σε αυτόν κατά πολλούς αποδίδεται η ίδρυση των Ολυμπιακών Αγώνων.

Οινόμαος: Πρόσωπο της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, ήταν βασιλιάς της Πίσας στην Ήλιδα, γιος του θεού Άρη και μιας από τις κόρες του Ασωπού ή, σύμφωνα με άλλη παράδοση, της Αρπίννης ή της Πλειάδας Στερόπης.

Ίφιτος ο Ηλείος: Παλαιός Ηλείος ήρωας σχετιζόμενος με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, κατά την επικρατέστερη παράδοση αναδιοργάνωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και καθιέρωσε την ολυμπιακή εκεχειρία.

Αλεξίνος: Φιλόσοφος της Μεγαρικής σχολής.

Ιππίας: Φιλόσοφος σύγχρονος του Σωκράτη.

Φαίδων: Φιλόσοφος της Ελεατικής σχολής.

Πύρρων: Φιλόσοφος της σχολής του Σκεπτικισμού.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΝΟΜΟΥ ΗΛΕΙΑΣ

Γεώργιος Σισίνης: (1769-1831) Ήταν πολιτικός και οπλαρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

Χρύσανθος Σισίνης: Hταν οπλαρχηγός του 1821 και πολιτικός. Γεννήθηκε στην Γαστούνη και ήταν γιος του Γεώργιου Σισίνη, αδελφός του ήταν ο Μιχαήλ. Ήταν παντρεμένος με την Βασιλική, κόρη του Μάρκου Μπότσαρη, και απέκτησε μαζί της δύο παιδιά τη Βικτωρία κι άλλο ένα που πέθανε μωρό. Αναφέρεται ότι έφερε μαχαίρα που η λαβή της ήταν κομισμένη με πολύτιμους λίθους την οποία του την είχαν δωρίσει σε ανάμνηση μάχης. Ήταν φανατικός κυνηγός θηραμάτων κι είχε μεγάλη συλλογή από όπλα.

Νίκος Καχτίτσης: (Γαστούνη Ηλείας, 26 Φεβρουαρίου 1926 - Πάτρα, 25 Μαΐου 1970) Ήταν Έλληνας πεζογράφος της μεταπολεμικής γενιάς, ο οποίος έζησε για μεγάλο διάστημα και δημιούργησε στο Μόντρεαλ του Καναδά.

Ηλίας Ανδριόπουλος: Έλληνας συνθέτης.

Κώστας Καζάκος: (29 Μαΐου 1935) είναι Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης και πρώην βουλευτής. Γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας στις 29 Μαΐου 1935 . Σπούδασε στην Ανώτερη Σχολή Κινηματογράφου, στο Τμήμα Σκηνοθεσίας (1953-1956) και στη Δραματική Σχολή του Κάρολου Κουν. Ως ηθοποιός ξεκίνησε το 1953 πρώτα στον κινηματογράφο και από το 1957 στο θέατρο. Από το 1968 ξεκίνησε ως σκηνοθέτης αλλά και θεατρικός επιχειρηματίας.

Μαίρη Λίντα: Ελληνίδα τραγουδίστρια λαϊκής μουσικής. Το πραγματικό της όνομα είναι Μαίρη Δημητροπούλου. H καταγωγή της είναι από τον Πύργο Ηλείας.

Διονύσης Σιμόπουλος: (1943-) είναι σύγχρονος Έλληνας φυσικός και αστρονόμος, επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, βραβευμένος για τη συνεισφορά του στην αστρονομική εκπαίδευση, με σημαντική συγγραφική και δημοσιογραφική δραστηριότητα στον Τύπο, στην τηλεόραση και σε θεάματα πολυμέσων και ως σεναριογράφος σε ενημερωτικές εκπομπές.

Σπύρος Μπεράτης: Ιδρυτής του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αμαλιάδας.

Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος: Διακεκριμένος Έλληνας διηγηματογράφος και δοκιμιογράφος με καταγωγή από τον Πύργο Ηλείας.

Β – Νομός Ηλείας 2016 -2017

ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΙ ΧΩΡΟΙ

ΜΟΥΣΕΙΑ - ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ

Αρχαιολογικό Μουσείο Πύργου: Το Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης του Πύργου, το οποίο στεγάζεται σε ένα διώροφο νεοκλασικό κτίριο και περικλείεται από τους δρόμους Καραϊσκάκη, Κρεσταινίτου, Μεταξά και Πετραλιά. Το συγκεκριμένο κτίριο στις αρχές του 1890 λειτούργησε ως Δημοτική Αγορά και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα νεοκλασικής αναγέννησης με ρωμαϊκά στοιχεία, ενώ η κατασκευή του αποδίδεται στον Ernst Ziller.

Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας: Eίναι από τα σημαντικότερα μουσεία της Ελλάδας στους χώρους του ξεδιπλώνεται όλη η πορεία του ιερού της Ολυμπίας, της κοιτίδας των Ολυμπιακών Αγώνων. Το ιερό του πατέρα των θεών, Δία. Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας είναι διάσημο για την πλουσιότερη συλλογή παγκοσμίως από χάλκινα έργα μικροτεχνίας.

Μουσείο Ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων της Αρχαιότητας: Το Μουσείο Ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων στεγάζεται στο ανακατασκευασμένο «Παλαιό Μουσείο», το πρώτο Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας, και στους χώρους του φιλοξενεί πάνω από 450 αρχαία έργα, από το Ιερό του Δία αλλά και άλλα Μουσεία της χώρας.

Αρχαιολογικό Μουσείο της Ήλιδας: Δεσπόζει στην νοτιανατολική παρυφή της αρχαίας ακρόπολης με θέα τον αρχαιολογικό χώρο. Το κτήριο κατασκευάστηκε τη διετία 2002-2004 και είναι πλήρως εναρμονισμένο με τον περιβάλλον. Το νέο κτήριο έδωσε τη δυνατότητα να εκτεθούν πολύ περισσότερα ευρήματα, που για χρόνια έμεναν αποθηκευμένα, απρόσιτα στον ευρύ κοινό. Τα εκθέματα αντιπροσωπεύουν σχεδόν στο σύνολο της, την μακρά ιστορία της πρωτεύουσας των Ηλείων, και διοργανώτριας των Ολυμπιακών Αγώνων, Ήλιδας. Αγγεία, αγάλματα, γλυπτά, επιτύμβιες στήλες, ειδώλια, σκεύη, νομίσματα και άλλα, που χρονολογούνται από την Παλαιολιθική εποχή έως τη Ρωμαϊκή εποχή.

Βιβλιοθήκη Ανδρίτσαινας: Πνευματική πολίχνη της Πελοποννήσου, η Ανδρίτσαινα διαθέτει βιβλιοθήκη σπάνια, μοναδική δωρεά του εκλεκτού παιδιού της Αγαθόφρωνα Νικολόπουλου με παλιά βιβλία και χειρόγραφα Φράγκων, Ενετών και οπλαρχηγών του '21, ενώ αντίγραφα των αετωμάτων του Επικούρειου Απόλλωνα του Αλκαμένη κοσμούν τους διαδρόμους της, οι περίφημες «αμαζονομαχία» και «κενταυρομαχία».

Λαογραφικό Μουσείο Ανδρίτσαινας: Το Λαογραφικό Μουσείο της Ανδρίτσαινας ιδρύθηκε από τον Εξωραϊστικό Σύλλογο Γυναικών Ανδρίτσαινας το 1981.

Mουσείο Αρχιμήδη: Το μουσείο αυτό αποτελεί ένα μοναδικό θεματικό μουσείο επιστήμης και τεχνολογίας στον ελλαδικό χώρο αφιερωμένο στο μεγαλύτερο μαθηματικό, φυσικό, μηχανικό, αστρονόμο και εφευρέτη της αρχαιότητας αλλά και στην ευρύτερη αρχαιoελληνική τεχνολογία της εποχής του.

Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας: Η έκθεση του μουσείου αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας ξαναζωντανεύει 300 περίπου εξαιρετικές εφευρέσεις του αρχαιοελληνικού τεχνολογικού θαύματος (από το ρομπότ - υπηρέτρια του Φίλωνος μέχρι τον κινηματογράφο του Ήρωνος και από το αυτόματο ωρολόγιο του Κτησιβίου μέχρι τον αναλογικό υπολογιστή των Αντικυθήρων) που καλύπτουν την περίοδο από το 2000 π.Χ. μέχρι το τέλος του αρχαίου ελληνικού κόσμου κατόπιν 25χρονης έρευνας και μελέτης του Κώστα Κοτσανά. Πρόκειται για την εγκυρότερη (καθότι στηρίζεται αποκλειστικά στην ενδελεχή μελέτη της αρχαιοελληνικής, λατινικής και αραβικής γραμματείας, των αγγειογραφικών πληροφοριών και των ελαχίστων σχετικών αρχαιολογικών ευρημάτων) και την πληρέστερη έκθεση του είδους της παγκοσμίως.

Λαογραφικό Μουσείο Αμαλιάδας: Το Δημοτικό Μουσείο Λαογραφίας Αμαλιάδας στεγάζεται σε ένα νεοκλασικό κτίριο στο κέντρο της πόλης, κοντά στο Σιδηροδρομικό Σταθμό. Τα εκθέματα προέρχονται κυρίως από δωρεές των κατοίκων της περιοχής και περιλαμβάνουν τοπικές παραδοσιακές φορεσιές, αντικείμενα καθημερινής χρήσης, έπιπλα, διακοσμητικά κ.α.

Μουσείο Κάστρο Χλεμούτσι: Η μόνιμη θεματική έκθεση ''Η εποχή των ιπποτών-Οι σταυροφόροι στο Μοριά'', αναπτύσσεται σε αίθουσες του Κάστρου Χλεμούτσι/Clermont και σε πτέρυγες στον εσωτερικό περίβολο του ομώνυμου αρχαιολογικού χώρου. Το μουσείο επικεντρώνεται στην ενδιαφέρουσα και κρίσιμη ιστορικά περίοδο του φράγκικου Πριγκιπάτου της Αχαϊας, αλλά και γενικότερα του Μεσαίωνα στο νότιο χερσαίο Ελλαδικό χώρο, προβάλλοντας το πλούσιο αρχαιολογικό απόθεμα της ευρύτερης περιοχής.
Το Περιβαλλοντικό Μουσείο Φολόης βρίσκεται σε δασική έκταση στην τοποθεσία Λούτσα (Διασταύρωση Επαρχιακής οδού Αρχαίας Ολυμπίας - Λάλα - ΙΙΙ & Δ.Δ. Κούμανι).Το κτίριο είναι ξύλινο και έχει γίνει διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου με παραδοσιακά υλικά.

Περιβαλλοντικό Μουσείο Φολόης: Περιβαλλοντικό Μουσείο διαθέτει: αίθουσα 50 θέσεων με σύγχρονη υποδομή για διαλέξεις και προβολή οπτικοακουστικού υλικού, βιβλιοθήκη, γραφείο, αίθουσα όπου εκτίθενται ενότητες που αφορούν την οικολογία και την μυθολογία.

http://erymanthos.eu/index.php?option=com_content&view=article&id=361%3A2011-12-02-11-07-44&catid=57%3A2011-11-28-12-09-05&Itemid=64

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ – ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ & ΜΝΗΜΕΙΑ

Αρχαιολογικός χώρος Αρχαίας Ολυμπίας: Ο αρχαιολογικός χώρος της Ολυμπίας περιλαμβάνει το Ιερό του Δία, με τους ναούς και τα κτίρια που σχετίζονταν άμεσα με τη λατρεία και διάφορα οικοδομήματα που είχαν κτιστεί γύρω από αυτό, όπως αθλητικές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούνταν για την προετοιμασία και την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων.

Αρχαίο Λέπρεο: Αρχαία ισχυρή πόλη, κτισμένη σε στρατηγικό σημείο, αφού ήλεγχε τα περάσματα για Ηλεία, Μεσσηνία και Αρκαδία. Η διεκδίκηση του Λεπρέου από τους Ηλείους, τους οδήγησε στην ανοικτή σύγκρουση με τους Σπαρτιάτες οι οποίοι εισέβαλαν και ερήμωσαν την Ηλεία, στα τέλη του 5ου αι. π.Χ. Το Λέπρεο ήταν μέλος της Αχαϊκής Συμπολιτείας, ενώ το 146 π.Χ. οι Ρωμαίοι το προσάρτησαν πάλι στην Ηλεία. Το μεσαίωνα καταστράφηκε από βαρβαρικές επιδρομές. Από τα τείχη της πόλης σώζονται ελάχιστα υπολείμματα. Η ακρόπολη των κλασσικών και ελληνιστικών χρόνων διαθέτει τείχη με τετραγωνικούς πύργους, οι οποίο σώζονται σε ύψος 4μ. Ερείπια περίπτερου ναού δωρικού ρυθμού που, χρονολογούνται στους κλασικούς χρόνους. Ο ναός αποδίδεται στη θεά Δήμητρα. Σε μικρή απόσταση από το ναό αποκαλύφθηκαν θεμέλια βωμού και τάφοι οι οποίοι τοποθετούνται στην περίοδο από τους αρχαϊκούς έως τους ρωμαϊκούς χρόνους.

Επιτάλιο: Η θέση του αρχαίου Επιταλίου βρίσκεται βορειοδυτικά της σημερινής, ομώνυμης κοινότητας. Η ανασκαφή διεξήχθη από τον Π. Θέμελη και έφερε στο φώς ρωμαϊκό λουτρό με υπόκαυστα, εργαστήρια, έναν κεραμεικό κλίβανο, ένα μεγάλο δημόσιο οικοδόμημα, αγνώστου χρήσης και θεμέλια πολλών οικιών. Όλα ανήκουν στα ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια. Ανατολικά του αρχαίου Επιταλίου ανασκάφηκε μία μυκηναϊκή οικία με λουτήρα, ενώ στους λοφίσκους της περιοχής, που εποπτεύουν την πεδιάδα της Αγουλινίτσας και τις εκβολές του Αλφειού, είχαν λαξευθεί αρκετοί μυκηναϊκοί τάφοι, που πιθανόν αποτελούσαν το νεκροταφείο του ομηρικού Θρύου.

Ποντικόκαστρo: Ένα από τα πιο μαγευτικά κομμάτια του Κατακόλου, είναι το κάστρο, γνωστό και ως Ποντικόκαστρο λόγω του σχήματός του. Το κάστρο, για την κατασκευή του οποίου χρησιμοποιήθηκαν τμήματα του τείχους της ακρόπολης της Φείας και απομεινάρια αρχαιοελληνικών κτισμάτων, χτίστηκε τη Βυζαντινή περίοδο από τους Βιλλεαρδουίνους και ανοικοδομήθηκε από τους Φράγκους στα μέσα του 13ου αιώνα, οι οποίοι και το ονόμασαν "Μπο Βουάρ" ή "Μπελ Βεντέρε". Σώζεται μόνο μέρος των οχυρώσεων, αφού στο παρελθόν το κάστρο γνώρισε πολλές καταστροφές, ιδιαίτερα την περίοδο της Τουρκοκρατίας.

Κάστρο Χλεμούτσι: Το κάστρο στο Χλεμούτσι αποτελεί ένα από τα πιο επιβλητικά κάστρα της Πελοποννήσου και βρίσκεται στο χωριό Κάστρο. Χτισμένο στην κορυφή λόφου, δεσπόζει στην πεδιάδα της Ηλείας. Η ονομασία του φαίνεται ότι είναι σλάβικης προέλευσης και παραφθορά της λέξης «Χελμός» ή «Χελωνάτα», όπως είναι το όνομα του λόφου στον οποίο σήμερα στέκει το κάστρο. Εδώ υπήρχε παλαιολιθικός και αργότερα μεσοελλαδικός οικισμός (10.000 π.Χ. και 2.000 π.Χ. αντίστοιχα). Το κάστρο ιδρύθηκε το 1220-1223 από τον Γοδεφρείδο Α΄ Βιλλεαρδουίνο και αποτέλεσε το ισχυρότερο φρούριο του φράγκικου πριγκηπάτου της Αχαΐας. Μάλιστα για να καλυφθεί το μεγάλο κόστος κατασκευής ο Φράγκος ηγεμόνας ήρθε σε ρήξη με τον λατινικό κλήρο του Πριγκηπάτου. Επί Τουρκοκρατίας εδώ είχαν την έδρα τους ο βοεβόδας και ο καδής. Το 1427 περιήλθε στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, ο οποίος το χρησιμοποίησε ως στρατιωτικό και διοικητικό κέντρο. Το 1460 το κατέλαβαν οι Τούρκοι και το 1867 οι Ενετοί, που το κράτησαν ως το 1715, όταν ξαναπέρασε στα χέρια των Τούρκων.

Θέατρο Απόλλων: Νεοκλασικό κτήριο θεάτρου Πύργου. Με τη μνημειακή όψη του και την επιμελημένη και ενδιαφέρουσα μορφολογία του(μαρμαρεπένδυτες παραστάσεις με μαρμάρινα επίκρανα διακοσμημένα με ανθέμια)αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής του τελευταίου τετάρτου του περασμένου αιώνα.

Φιγαλεία: Η Φιγαλεία υπήρξε κατά την αρχαιότητα μια από τις ισχυρότερες αρκαδικές πόλεις. Την περιέλαβε ισχυρό τείχος μήκους περίπου 4χλμ. με πύργους ορθογώνιους και κυκλικούς το οποίο σώζεται ακόμη και σήμερα σε πολύ καλή κατάσταση και σε αρκετό ύψος.

Αρχαία Αλιφείρα: Η Αλιφείρα τοποθετείται στην κορυφή ενός επιμήκους απότομου λόφου πάνω από το σύγχρονο χωριό Αλιφείρα. Ο λόφος αυτός ονομάζεται και «Κάστρο της Νεροβίτσας». Η κατοίκηση της περιοχής ξεκινά από τον 6ο αι. π.Χ. Το 191 π.Χ. γίνεται μέλος της Αχαϊκής Συμπολιτείας. Η περιοχή ανασκάφτηκε από τον Α. Ορλανδό το 1932-1933. Οι ανασκαφές αποκάλυψαν το τείχος που περιέλαβε την ακρόπολη ενώ πάνω σε αυτήν εντοπίστηκαν τα θεμέλια του ναού της Αθηνάς του 5ου αι. π.Χ. Ευμεγέθης βωμός αποκαλύφθηκε στη βόρεια πλευρά του ναού. Επίσης σε χαμηλότερο επίπεδο στη Δυτική πλευρά του βράχου βρέθηκε ο ναός του Ασκληπιού ο οποίος χρονολογείται από το δεύτερο μισό του 4ου αι. π.Χ.

Αρχαία Σκυλλουντία: Απέχει 3,5 χλμ. από την Ολυμπία και τοποθετείται νότια αυτής. Οι ανασκαφές που έχουν διενεργηθεί στην περιοχή του Προφήτη Ηλία Μακρισίων έδειξαν ότι είχε ιδρυθεί ένας οικισμός ήδη από τους μεσοελλαδικούς χρόνους που με τη σειρά του επεκτάθηκε στα βόρεια της προϊστορικής εγκατάστασης κατά την ιστορική περίοδο. Ο Σκίλλους κατά τον 7^ο με 6^ο αιώνα π.Χ. υπήρξε φίλος των Πισατών, γεγονός που αρκούσε για να καταστραφεί η πόλη το 572 π.Χ. από τους Ηλείους. Γύρω στο 400 π.Χ. κυριάρχησαν οι Σπαρτιάτες οι οποίοι στη συνέχεια παραχώρησαν στον Ξενοφώντα ένα αρκετά μεγάλο τμήμα της. Ο Ξενοφών εγκαταστάθηκε εκεί και ίδρυσε το Ναό της Αρτέμιδας.

Πλατιάνα: Ο ερειπιώνας της αρχαίας πόλης (Aίπυ) καταλάμβανε λόφο του όρους Λαπίθας στα νότια του χωριού Πλαιάνα (επαρχεία Ολυμπίας). Η οχυρωμένη πόλη περιβάλλεται από μια σειρά τειχών πιθανώς του 4ου ή 3ου αιώνα π.Χ. και σώζεται στο σύνολό της σε πολύ καλή κατάσταση (σε ορισμένα σημεία γύρω στα 5μ ύψος).

Κακόβατος: Σημαντική μυκηναϊκή θέση αποτελεί ο αρχαιολογικός χώρος του Κακόβατου στον Δήμο Ζαχάρως. Εκεί ανεσκάφησαν τρεις θαλαμωτοί τάφοι και ένας οχυρωμένος οικισμός. Οι κάτοικοι ονόμαζαν και αποκαλούν ακόμη και σήμερα την περιοχή «Μαρμαρά». Ο οικισμός ήταν οχυρωμένος με ισχυρό τείχος.

Αρχαία Σαμία: Στα βόρεια του Λάπιθα υπάρχουν τα ερείπια της Ακρόπολης της Σαμίας. Τα τείχη του Σαμικού με διπλό περίβολο που χρονολογούνται από τον 6ο π.Χ. αιώνα και λέγεται ότι προστάτευαν την ομηρική πόλη Αρήνη. Ο καθηγητής Ν. Γιαλούρης το 1954 αποκάλυψε εδώ Μυκηναϊκό τύμβο με δεκατέσσερις τάφρους του 1600-1200 π.Χ.

Πρασιδάκι: Δύο χιλιόμετρα από το Πρασιδάκι της Ζαχάρως αποκαλύφθηκαν τα ερείπια ναού Δωρικού ρυθμού, πιθανότατα της Αθηνάς καθώς και λείψανα τείχους οικισμού.

Λασιών: Η σπουδαιότερη πόλη της ορεινής περιοχής της Ηλείας που βρίσκεται στα σύνορα με την Αρκαδία και την Αχαϊα. Βρισκόταν στο μέσο του κατάφυτου οροπεδίου της Κάπελης. Σήμερα σώζονται ίχνη των τειχών κοντά στο χωριό Κούμανι, στη θέση Κούτη (Παλιόκαστρο). Σε ολόκληρη την περιοχή βρίσκονται διάσπαρτα αρχιτεκτονικά μέλη και θραύσματα επιγραφών.

Στην ορεινή ΒΑ Ηλεία μεταξύ Πανόπουλου και Αγ. Τριάδος στη θέση Παλιομπουκουβίνα επισημάνθηκε από το 1988 εκτεταμένο νεκροταφείο μυκηναϊκών θαλαμωτών τάφων. Με την ανασκαφή απεκαλύφθησαν 47 θαλαμωτοί τάφοι, με πλούσια ευρήματα (περίπου τετρακόσια πενήντα ακέραια αγγεία και 1500 μικροευρήματα). Οι τάφοι περιλάμβαναν πολλαπλές ταφές, διαφόρων χρονικών φάσεων της ύστατης Χαλκοκρατίας (1400-1100 π.Χ.), όπως καταδεικνύεται και από τα συνανήκοντα κτερίσματα.

Κορυφή: Κοντά στην κοινότητα Κορυφή του δήμου Ιάρδανου στο ίδιο περίπου ύψος με τη Μονή Φραγκοπηδήματος αποκαλύφθηκαν τμήματα μεγάλου τείχους που κτίστηκε το 400 π.Χ. σε θέση στρατηγική ώστε να εποπτεύεται όπως λέγεται η Αρχαία Ήλιδα μετά την ήττα των Ηλείων από τους Σπαρτιάτες.

Φάρος Καυκαλίδας Ηλείας: Το κτίριο κτίσθηκε το 1906 στη βραχονησίδα Καυκαλίδα. Αποτελεί αξιόλογο δείγμα κτιρίου με ιστορικό και τεχνικό ενδιαφέρον, σημαντικό για την ιστορία των επικοινωνιών και της ναυσιπλοϊας. Είναι κατασκευασμένο από λιθοδομή και στοιχεία οπλισμένου σκυροδέματος και περιλαμβάνει τον πύργο του φάρου και την κατοικία του φαροφύλακα.

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ ΝΟΜΟΥ ΗΛΕΙΑΣ
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΑΤΡΟΥ- ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
ΔΙΕΘΝΗ & ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ
ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ
ΓΙΟΡΤΕΣ
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ
ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ – ΦΟΡΕΩΝ
ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ
ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ
ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ & ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
ΕΜΠΟΡΟΠΑΝΗΓΥΡΕΙΣ & ΠΑΖΑΡΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

http://www.wondergreece.gr/v1/el/Perioxes/N_Ileias/Gia_tin_perioxi/Eortes_Festibal
https://www.ilialive.gr/πολιτισμός/item/4ο-port-festival-1-έως-3-αυγούστου-2016-το-μουσικό-ταξίδι-στο-κατάκολο-συνεχίζεται.html
http://www.patrisnews.com/nea-enimerosi/politismos/kalokairi-politismoy-sta-kavasila
http://www.olympiaholiday.gr/ilia/tourism/articles/article.jsp?context=1504&categoryid=7368&articleid=8159
https://olympiafestival.gr
https://camerazizanio.net/greek/2014-2/εργαστήρια-σεμινάρια/
https://www.musicportal.gr/alpha?lang=el&tb=dromena&alpha=nomos&r=traditional_music_concerts&i=%C7%EB%E5%DF%E1
http://www.olympiaholiday.gr/ilia/tourism/articles/article.jsp?context=1504&categoryid=7368&articleid=8158
http://amaliadanews.gr/category/εκδηλωσεισ/
http://www.ilia24.gr/elada/paideia/item/6692-imera-sxolikoy-athlitismoy-ekdiloseis-xthes-se-ola-ta-sxoleia-tis-ileias
https://www.iliaweb.gr/το-φετινό-καλοκαίρι-2016-η-ηλεία-θα-πλημμυ/
http://www.patrisnews.com/nea-enimerosi/ileia/melodikes-eyhes-apo-to-dimotiko-odeio-amaliadas
https://www.ilialive.gr/πολιτισμός/item/σήμερα-η-εκδήλωση-παλαιολόγεια-2016-στο-κάστρο-χλεμούτσι.html
https://inpyrgos.com/έκθεση-ελληνικής-παραδοσιακής-ενδυμ/
http://www.iliaoikonomia.gr/αμαλιάδα-άνοιξε-τις-πύλες-της-η-15η-ανθο
http://www.ilia24.gr/hlia/koinonia/item/9383-pyrgos-xristougenniatiko-pazari-apo-to-xamogelo-tou-paidioy-prosfora-agapis-se-paidia-me-anagki-foto
https://inpyrgos.com/χριστουγεννιάτικο-παζάρι-αμεα-ηλισ/
http://www.protinews.gr/blog/hristoygenniatiko-pazari-sto-sine-astron-sta-lehaina
http://www.discovergreece.com/el/events-calendar

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

http://www.hotelsline.gr/root/newhotel/mx/m_Ilia_tour.asp
http://ileia.topodigos.gr/info/sightseeing
http://www.mytraveler.gr/search/el/ct=Αξιοθέατα&pr=Ηλείας&kw=&p=0&s=az
http://fanariandritsaina.blogspot.nl/p/blog-page_10.html
http://oreini-ileia.blogspot.nl/p/blog-page_8.html

ΒΟΥΝΑ

ΕΡΥΜΑΝΘΟΣ (2.224 μ.): Στα σύνορα με το Νομό Ηλείας, εκεί που χαμηλώνει ο Χελμός, ψηλώνει το όρος Ερύμανθος. Οι Δήμοι Αροανίας, Καλαβρύτων, Τριταίας και Φαρρών μοιράζονται τις ομορφιές και τις χάρες του.

Ο βασιλιάς της Αρκαδίας Λυκάονας, λένε …όσοι τον γνώρισαν, είχε έναν απόγονο που οι μετέπειτα Έλληνες τον ...έκαναν βουνό.

Εδώ ζούσε και εκείνος ο φοβερός και τρομερός κάπρος που εξολόθρευσε ο Ηρακλής, λένε …όσοι έκλαψαν τον κάπρο ή δόξασαν το γιό του Δία και της Αλκμήνης.

Πιο σίγουρο απ’ όλα πάντως είναι ότι το βουνό αυτό αποτέλεσε το καταφύγιο των κατατρεγμένων και το ορμητήριο των επαναστατημένων τόσο επί Τουρκοκρατίας όσο και επί Γερμανο - ιταλικής κατοχής...

Το ίδιο πλούσια με την ιστορία του είναι και η ζωή και τα νερά του. Ο Ερύμανθος ή Ωλενός με υψόμετρο 2.224μ., ανήκει στη γεωλογική ζώνη Ωλενού - Πίνδου και έχει πολλές πηγές στα αλπικά λιβάδια που βρίσκονται πάνω από τα 1.500 μ.

Στο βουνό αυτό θα θαυμάσουμε την ομορφιά που δίνουν οι σχιστόλιθοι οι οποίοι έχουν ένα έντονο κόκκινο ή πράσινο χρώμα. Τα δάση κωνοφόρων με Κεφαλληνιακή ελάτη (Ables cephalonica) που καλύπτουν το μεγαλύτερο τμήμα των βόρειων πλαγιών του όρους χαρακτηρίζονται από καλή δομή και πυκνές συστάδες μέχρι το υψόμετρο των 1.800 - 1.900 μ. Οι νότιες πλαγιές του όρους καλύπτονται από δάση Κεφαλληνιακής ελάτης και αραιές συστάδες βουνοκυπάρισσου (Juniperus foetidissima) που συναντώνται από υψόμετρο 1.600 -1.700 μ. και πάνω.

Στον Ερύμανθο συναντάμε τον αμανίτη το μυγοκτόνο που δεν είναι άλλος από το μανιτάρι με το κόκκινο καπέλο και τις άσπρες βούλες το οποίο κατατάσσεται στα δηλητηριώδη καθώς προκαλεί γαστρεντερικές διαταραχές αλλά και μια κατάσταση μέθης και έκστασης αφού διαθέτει παραισθησιογόνες ουσίες. Εδώ έχει επιλέξει να πετάει και η σπάνια πεταλούδα Ραrnassio Apollo.

Από θηλαστικά θα συναντήσουμε κυρίως ασβούς και από πουλιά κυρίως σταχτοπετρόκληδες και καρβουνιάρηδες καθώς και χιονοψάλτες, χρυσαετούς (στις ορθοπλαγιές των φαραγγιών) αλλά και τα κορακοειδή της αλπικής ζώνης, καλιακούδα (purrhocorax graculus) που είναι κατάμαυρα με χαρακτηριστικό κίτρινο ράμφος.

Και σ’ αυτό το βουνό οι προκλήσεις για τους ορειβάτες και πεζοπόρους προσφέρονται απλόχερα

Οι κορυφές του Ερύμανθου:

Ωλενός: Η ψηλότερη κορυφή του Ερύμανθου φτάνει στα 2.224 μέτρα. Το όνομά της σημαίνει ύψωμα (ώλενος) στο σχήμα του οστού της ωλένης. Παρατηρήστε την, για να δείτε αν η λαϊκή φαντασία έκανε καλά τη δουλειά της.
Μουγγίλα: Εδώ βόσκουν αμέριμνα το καλοκαίρι κοπάδια από τα Νεζεροχώρια και τη Βλασία. Η κορυφή βρίσκεται στα 2.169 μέτρα και είναι η δεύτερη ψηλότερη του Ερύμανθου.
Προφήτης Ηλίας: Η τρίτη σε ύψος κορυφή του βουνού, «κοιτάζει» το Καλέντζι από 2.124 μέτρα ύψος. Ανεβαίνοντας προς τον Προφήτη Ηλία, θα δείτε πέτρινους πύργους που χρησίμευαν για να επικοινωνούν παλιά οι βοσκοί με τους συγγενείς τους.
Καλλιφώνι: Εδώ ξεκινά το ταξίδι του ο Σελινούντας, ενώ πάνω στον ορεινό αυτό όγκο (1.996 μ.) μπορεί να διακρίνει κανείς τις κορυφές Μαχαιράς (1.878 μ.), Ψηλές Κορφές (1.757 μ.), Λεπίδα (1.893 μ.) και Τρεις Γυναίκες (1.795 μ.).

Μίνθη: Με υψόμετρο 1221 μ. η Μίνθη είναι το υψηλότερο βουνό της επαρχίας της Ολυμπίας. Σύμφωνα με τον μύθο, η Μίνθη ήταν μια νύμφη που εξαιτίας των ιδιαίτερων σχέσεων που είχε με τον θεό του κάτω κόσμου Άδη, μεταμορφώθηκε σε αρωματικό φυτό με το ίδιο όνομα από τη θεά Δήμητρα, που ως γνωστόν ήταν πεθερά του Άδη. Η πλούσια βλάστηση που επικρατούσε στο βουνό καταστράφηκε στην πυρκαγιά το 2007 και πλέον υπάρχουν μόνο κάποια αραιά δάση.

ΛΙΜΝΕΣ

Λίμνη Πηνειού: Eίναι τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε έπειτα από κατασκευή φράγματος στον ποταμό Πηνειό. Βρίσκεται στον νομό Ηλείας. Η έκτασή της είναι 19,895 τ.χλμ και είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Πελοποννήσου.

Λίμνη Αλφειού: Eίναι τεχνητή λίμνη στην Ηλεία η οποία δημιουργήθηκε το 1962 στον Αλφειό ποταμό μετά την κατασκευή του φράγματος Φλόκα, κοντά στο χωριό Φλόκας.

Λίμνη Καϊάφα: Η λίμνη Καϊάφα χωρίζεται από τη θάλασσα αποτελώντας ένα ξεχωριστό υδροβιότοπο σε μια έκταση 1500 στρεμμάτων που κάποτε, μέχρι την φωτιά του 2007, ήταν καλυμμένη από ψηλά πεύκα κι αποτελούσε το δάσος της Στροφυλιάς. Η λίμνη παραμένει σημαντικός υδροβιότοπος της περιοχής φιλοξενώντας ψάρια, χέλια, χελώνες και πολλά αποδημητικά και όχι μόνο πουλιά. Με μήκος περίπου τριών χιλιομέτρων και πλάτος εξακοσίων και το μικρό νησάκι της Αγίας Αικατερίνης να ενώνεται με μια μικρή λωρίδα γης με την υπόλοιπη στεριά, αποτελεί μια μοναδική σύνθεση φυσικού τοπίου. Η λίμνη φιλοξενεί επίσης ναυταθλητικό κέντρο υγρών σπορ όπως κωπηλασίας και θαλάσσιου σκι.

Λίμνη Μουριάς: Eίναι αποξηραμένη σήμερα λίμνη της Ηλείας που βρισκόταν 5 χιλιόμετρα από τον Πύργο κι είχε έκταση 6.500 στρεμμάτων.

Λίμνη Εβυθός: Eίναι πολύ μικρή λίμνη στο Νομό Ηλείας. Βρίσκεται 1,5 χιλιόμετρο βόρεια του Τραγανού Ηλείας εντός ιδιόκτητου αγρού. Ονομάζεται και "Του παπά τ’ αλώνια".

ΠΟΤΑΜΙΑ

Αλφειός: Eίναι ο σημαντικότερος ποταμός της Πελοποννήσου. Λέγεται επίσης και Ρουφιάς, που προέρχεται από λαϊκή παρετυμολογία μετά από πολλές μεταπτώσεις: Αλφειός - Αλφειάς - Αρφειάς - Ρουφιάς. Στους Μεσαιωνικούς χρόνους υποστηριζόταν από τους λογίους ότι ο ενδιάμεσος τύπος Αρφειάς ήταν ποταμός του Ορφέα αντί του Αλφέα (Αλφειός). Είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Πελοποννήσου και έχει μήκος 110 χιλιόμετρα. Πηγάζει στην Αρκαδία, κοντά στο χωριό Καμποχώρι, στους πρόποδες του Ταϋγέτου. Στην πορεία του δέχεται τα νερά των Ελισσώνα, Λούσιου, Λάδωνα, Ερύμανθου και του Κλαδέου. Tέλος χύνεται στο βόρειο άκρο του Κυπαρισσιακού κόλπου στην πλευρά της Ηλείας,κοντά στο Κατάκολο.

Πηνειός (ηλειακός): Eίναι ποταμός της Πελοποννήσου με συνολικό μήκος 80,9 χιλιόμετρα. Πηγάζει από το όρος Ερύμανθος και ρέει δυτικά εκβάλλοντας τελικά στο Ιόνιο πέλαγος από τη Γαστούνη (συγκεκριμένα στο Παλαιοχώρι). Στο ενδιάμεσο τροφοδοτεί την τεχνητή λίμνη της ΔΕΗ, λίμνη Πηνειού, που είναι η μεγαλύτερη λίμνη στην Πελοπόννησο.

Ερύμανθος: Πηγάζει από τον βουνό Ερύμανθο και είναι παραπόταμος του Αλφειού. Ο ποταμός αυτός που υπήρξε πάντα το φυσικό σύνορο Αρκαδίας και Ηλείας ελίσσεται ανάμεσα στους ορεινούς όγκους του Ερυμάνθου και την διαδρομή του στολίζουν πολλά παραδοσιακά γεφύρια και παλιοί νερόμυλοι. Όμορφος και ορμητικός προσφέρει τα νερά του για κανόε-καγιάκ και ράφτινγκ.

Σελλήεντας ή Νότιος Λάδωνας ή Λαγανέϊκο ποτάμι: Eίναι ποταμός της Ηλείας ένας από τους παραποτάμους του Πηνειού. Πηγάζει από την Φολόη στα σύνορα Αχαΐας και Ηλείας και ρέει προς τα δυτικά του νομού. Εκβάλει στο φράγμα του Πηνειού στο σημείο που συναντούνται, παλαιότερα πριν την κατασκευή του φράγματος στον ίδιο τον Πηνειό, πλησίον του χωριού Αγραπιδοχώρι. Στην αρχαιότητα διέσχιζε το Πυλιακό πεδίο και στο σημείο που συναντούσε τον Πηνειό υπήρξε η αρχαία πόλη Ηλειακή Πύλος ενώ στις όχθες του βρισκόταν και η αρχαία Εφύρα. Ο Σελλήεντας αναφέρεται από τους αρχαίους συγγραφείς ακόμα και από τον Όμηρο στην Ιλιάδα.

ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΕΣ

Λιμνοθάλασσα Κατύχι: Βρίσκεται στο Νομό Ηλείας ΒΑ της κωμόπολης των Λεχαινών ενώ το παραθαλάσσιο δάσος, ο υγρότοπος της Στροφυλιάς, είναι βορειότερα, στον Νομό Αχαΐας. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα δίκτυο λιμνοθαλασσών, λιμνών, ελών και δασών, κατά μήκος των βορειοδυτικών ακτών της Πελοποννήσου.

ΦΑΡΑΓΓΙΑ - ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ

Φαράγγι Νέδα: Στην νότια πλευρά της Αρχαίας Ολυμπίας, στα όρια των νομών Ηλείας και Μεσσηνίας της Πελοποννήσου και πολύ κοντά στην Αρχαία Φιγαλία συναντάει κανείς το Φαράγγι της Νέδας. Πηγάζει από το όρος Λύκαιο, ανάμεσα στα χωριά Κακαλέτρι και Πέτρα της ορεινής Μεσσηνίας, πολύ κοντά στην Ανδρίτσαινα. Τα νερά της ακολουθούν μία διαδρομή φυσικού πλούτου 32 χιλιομέτρων και καταλήγουν στο Ιόνιο, στη θέση Ελαία, λίγο έξω από την Κυπαρισσία.