«Παραθέτουμε παραδείγματα ποίησης, σε ποιητικά μέτρα, όπως στα πέντε πρώτα ευρέως γνωστά,
καθώς και σε αρχαιότερα μέτρα».

Ίαμβος - Τροχαίος - Δάκτυλος - Ανάπαιστος – Μεσότονος - Ιωνικός απ' ελάσσονος - Ιωνικός από μείζωνος - Παίων δεύτερος - Ιππωνάκτειο - Αντίσπαστος - Ανακρεόντειο - Διάγυιος - Βάκχειος - Επίτριτος δεύτερος - Δόχμιος – Χορίαμβος.

Ίαμβος

Παράδειγμα ποιήματος σε ιαμβικό μέτρο:
μέτρο δισύλλαβο (U -) άτονη & τονισμένη συλλαβή

Σαν έρθει ή άνοιξη το δειλινό …………….......    10 συλλαβές
αητοί θα βγούν στις βίγλες ……………………….      7   >>>>
και στα παραθυρόφυλλα, …………………........      8   >>>>
οι δυοσμαρίνες θα φωνάζουν σ’ αγαπώ. ….    12 >>>>

(Κυριακος Κυτούδης. Καθηγητής Ποίησης – παραδείγματα από σεμινάρια ποίησης)

Τροχαίος

Τροχαϊκό μέτρο: δισύλλαβο μέτρο (- U)
με άτονη & τονισμένη συλλαβή.

Α – Ποίημα με τίτλο: «Νύχτα» (ως παράδειγμα)

Νύχτα πέφτουνε τ’ αστέρια
όνειρά μου παρασέρνουν
θρύψαλα γυαλιά στα χέρια
πόνο και λυγμούς μου φέρνουν.

Β – Ποίημα με τίτλο: «Δακρυσμένος κρίνος» (ως παράδειγμα)

Πάλι φάνηκαν τ’ απόσκια μες το δείλι
δάκρυ κύλησε κι απόψε απ’ τα μάτια του Θεού
άχ και να ψιθύριζε γλυκά στα δυο της χείλη
όσα υποσχέθηκε στην άκρη του γιαλού.

(Κυριακος Κυτούδης. Καθηγητής Ποίησης – παραδείγματα από σεμινάρια ποίησης)

Δάκτυλος

Δακτυλικό μέτρο: τρισύλλαβο μέτρο: (- U U ) με τονισμένη & 2 άτονες συλλαβές.

Λευκό

Γκρίζο το διάβα μου πάλι κι απόψε
τόξο ουράνιο τη θλίψη μου διώξε
όπου κι αν πέρασα χρώματα γεύτηκα
μόνο με ένα μα όμως μαγεύτηκα.

Μοιάζεις των άστρων το γάλα
κάποια καρδιά παιδική,
του γιασεμιού σου μου μοιάζεις το βράδυ
τα ονειρά μου τα κάνεις μεγάλα.

(Κυριακος Κυτούδης. Καθηγητής Ποίησης – παραδείγματα από σεμινάρια ποίησης)

Ανάπαιστος

Aνάπαιστος: τρισύλλαβο μέτρο (U U -) με 2 άτονες & μία τονισμένη συλλαβή.

Νύμφες του Μαγιού

Του Μαγιού βροχερή Κυριακή
και οι Νύμφες αντάμα χορεύουν
σαν ιέρειες μια χαραυγή
με σπονδές τη Θεά τους λατρεύουν.

Χρωματίζοντας τόξα ουράνια
στη Θεά τους ωδές απευθύνουν
διψασμένες την άνοιξη γεύονται
και το νέκταρ του έρωτα πίνουν.

(Κυριακος Κυτούδης. Καθηγητής Ποίησης – παραδείγματα από σεμινάρια ποίησης)

Μεσότονος

Μεσότονος ή Αμφιβραχύς: τρισύλλαβο μέτρο (U – U)
με άτονη – τονισμένη & άτονη συλλαβή.

Βάρδα οι διαβόλοι

Λεβάντες μυρίζει κι απόψε στη γάστρα
η αλμύρα χτυπά τα όνειρά μας κι απόψε,
σαν έωλος μοιάζει ο χρόνος και κόψε
γαλάζια να ντύσουμε πάλι τα άστρα.

Δεν φαίνεται εξάντας ξανά στην κουβέρτα
δεν ξέρουμε που πια η ρότα μας πάει
κι αυτό το φεγγάρι απλά μας κοιτάει
το κύμα κι η αλμύρα χτυπούνε αβέρτα.

Ας βρούμε λιμιώνα και αραξοβόλι
καλάρουμε ευχές θυμιατό και λιβάνι,
να βρούνε τα όνειρα κάποιο λιμάνι
λασκάρει ο φόβος και βάρδα οι διαβόλοι.

(Κυριακος Κυτούδης. Καθηγητής Ποίησης – παραδείγματα από σεμινάρια ποίησης)

Ιωνικός απ’ ελάσσονος

Τετρασύλλαβο μέτρο (U U - -) με δύο άτονες & δύο τονισμένες συλλαβές.

Θέσφατο

Κι αν χαθώ, θέσφατο μην είναι Θεέ μου
κι ας διαβώ διάσελα του μαύρου ουρανού
πιο σεπτά, άσε με να ‘χω στο νου
συναξάρια ξεχασμένων αστεριών
και μικρών Αίολων παιδιών, τις μνημοσύνες.

Κι ας βρεθώ πάλι σ’ επέκεινα
σε οδούς άυλους, σε κάποιον πηγαιμό του αγνώστου
και ας βρω πύλες μ’ αψίθυμους φρουρούς
και ας βρω άδεια φεγγάρια ξεχασμένου πια νόστου
θα χαθώ, μέσα σε κάποιες περασμένες καλοσύνες.

Κι αν δεν βρω, κάποιο Αγιόχρωμα στο διάβα μου
αετό, ένα ηλιοτράγουδο φιλί,
μια ροδόχρωμη ευχή, κάποια αηδονούσα καλημέρα
και ακόμη, κι αν χαθώ σ’ άδηλα μέρη
σε οδούς άχραντους, άσε με….
κι ας θέσφατο με πάει και πιο πέρα
να μπορώ έστω… να ονειρεύομαι.

(Κυριακος Κυτούδης. Καθηγητής Ποίησης – παραδείγματα από σεμινάρια ποίησης)

Ιωνικός απ’ ελάσσονος

Τετρασύλλαβο μέτρο (U U - -) με δύο άτονες & δύο τονισμένες συλλαβές.

Νέφη στιγμών

Κι ας μιλούν άστρα για κείνη στα ψηλά,
θα χαθεί μέσα σε ίνχη κολλοσών
σε λευκά πέπλα του χθες
σε ανέμων φεγγαρένια προσθηλιά

Κι ας γελούν μόνο για μένα
που ξανά, ήλιος θα γίνω σε καιρούς
σε λευκό κύμα ευχή
σε γλυκό δείλι, ηλιόχαρο φιλί.

Πεθυμιά μπλάβα μικρή, ώρας το φώς
και ακόμη κι αν σε βρω κείθε στα μέρη
σε λευκών πέπλων καρτέρι
θα χαθούμε σε γλυκά, νέφη στιγμών

Κι ας γελούν μόνο για μένα
της ψυχής, κρίνα θα πλέξω
σε λευκό κύμα κι ευχή
σαν γενούν, πάλι πνοές, πάλι φιλί.

(Ευάγγελος Γουργουλιάνης – Ποιητής)

Ιωνικός από μείζωνος

Τετρασύλλαβο μέτρο (- - U U) με δύο τονισμένες & δύο άτονες συλλαβές.

Πάλι εγώ

Ναι, κι αν τα πουλιά δεν τραγουδούν πάλι κι απόψε
κι αν, κι αν ο ουρανός πάλι σκυφτός, πάλι μονάχος
αν κάποια φωνή κάπου στο γκρί δεν θα του πει, κόψε
δεν φταίει το μπλε, μήτε βουνά, μήτε ένας βράχος.

Δεν φταίνε αυτοί, ούτε η αυγή, ούτε κανένας
δεν φταίνε οι άλλοι που η ζωή, χάνει αξία
αν δω στον καθρέφτη μια ματιά, θα’ ναι ο ένας
και πάλι εγώ, πάλι η σιωπή, πάλι η απραξία.

(Κυριακος Κυτούδης. Καθηγητής Ποίησης – παραδείγματα από σεμινάρια ποίησης)

Παίων δεύτερος

Τετρασύλλαβο μέτρο (U – UU)
με άτονη, τονισμένη & δύο άτονες συλλαβές.

Να ‘ρθεις

Να ‘ρθεις, να ξαναστήσουμε και πάλι το ξημέρωμα
τις ξόβεργες εκείνες, που στο χώμα παραχώσαμε νωρίς,
δεν πιάσαμε ποτέ μας γιασεμί στα παιδικά μας όνειρα
και χρώμα, από μια μέρα Μαγιού κι απ’ το ουράνιο τόξο.

Να ‘ρθεις, παρακαλώ από παιδί κείνα τ’ απόσκια πια να διώξω
που κράτησαν τα όνειρά μας γκρίζα και θολά
θαμμένα σε διαβόλου φιλιατρό και σε απάνεμο γαλάζιο
λες κι είμαστε ξυλάρμενα καράβια, χωρίς κύμα, χωρίς ρότα.

Να ‘ρθεις, να ξαναπάρουμε ελπίδα και χαρά όπως πρώτα
να πιάσουμε αηδόνια και βοριάδες, έναν ζέφυρο, λεβάντε
να κάνουμε δικό μας ουρανό, κι ας ζωγραφίσουμε αστέρια
δικό μας το φεγγάρι, κι οι ευχές απ’ τα παιδιά να πιάνουν.

Να ‘ρθεις, φέρε τις ξόβεργες ξανά και οι πληγές να γιάνουν
αετόμορφο λευκό οι γειτονιές και οι αυλές να έχουν
ιπίδια στα σπαρτά κι Αλωνάρης, να μυρίζει δυόσμο
να ‘ρθεις, δεν είναι αργά ποτέ, ν’ αλλάξουμε τον κόσμο.

(Κυριακος Κυτούδης. Καθηγητής Ποίησης – παραδείγματα από σεμινάρια ποίησης)

Παίων τρίτος

Τετρασύλλαβο μέτρο (U – UU) με 2 άτονες, τονισμένη & άτονη συλλαβή.

Το μυστικό της ζωής

Την ψυχή ξεγυμνωμένη ζωντανή
την στιγμή που θα σε βρει το πεπρωμένο
να φροντίσεις να την έχεις κι’ ανοιχτή
για να νιώσεις της αγάπης το κρυμμένο, μυστικό.

Να φροντίσεις να γεμίσεις τις φαρέτρες
με στολίδια που αντέχουνε στον χρόνο
για να έχεις να χαρίσεις σε συλλέκτες
θησαυρούς που θα σου δώσουνε τον θρόνο, της ζωής.

Τους καημούς σου να φορέσεις για σημαία 
και τα λάβαρα στιγμής μοναδικής
της ζωής σου να θυμάσαι τα σπουδαία
και τις μάχες σου που βγήκες νικητής, ή, νικημένος.

Την στιγμή που θα σε βρει η ειμαρμένη
το εγώ σου να το έχεις συγχωρέσει
και να ν’ αφήσεις την ψυχή σου λυτρωμένη
από ‘κείνα που φοβόσουν ν’ αφαιρέσει, ο Χάρος.

(Νατάσα Καλιακούδα – Ποιήτρια)

 

Ιππωνάκτειο

Επτασύλλαβο μέτρο: (– U U – U – –)

Στρώμα από φιλύρα

Στρώσαμε φύλλα ιτιάς για προσκεφάλι
σ’ άγιο μας χώμα με γεύση κερασιού
μ’ άρωμα κάποιου φιλιού κι ήρθαν αγγέλοι
κάναμε στρώμα γι’ αυτούς με φιλύρα κι αυτοί…
παίζανε λύρα,
ίαμα για τις πληγές μας απ’ τον πόλεμο
δώσαμε μάχες πολλές,
με το κακό και καλό, σήμερα όπως και χθες.

Πήραμε φύλλα οξιάς για τις πληγές μας
νάμα για όνειρα γυμνά μα κι ελπίδες χαμένες
ήταν γκρίζα θολά, μα οι αγγέλλοι
παίρνανε την προσμονή και την εκάνανε μέλι.

Παίρνανε όνειρα άδεια
παίρναν ψυχής τα πηγάδια
μάζευαν γύρη απ’ τον πόνο,
κι όλα τα έκαναν χάδια.

Στρώσαμε φύλλα ιτιάς για προσκεφάλι
κι ονειρευτήκαμε…
τάχα πως είμαστε εμείς, σε γειτονιά των αγγέλων,
κάναμε τότε ευχή…
να ‘ναι εκεί η ζωή μας, μα και να ‘ναι εκείνοι το μέλλον.

(Κυριακος Κυτούδης. Καθηγητής Ποίησης – παραδείγματα από σεμινάρια ποίησης)

Αντίσπαστος

Τετρασύλλαβο μέτρο (U – – U) με άτονη, δύο τονισμένες & μία άτονη συλλαβή.

Ουδέν

Εγώ είπα το ναι, συ προσπαθείς πάλι
να δεις κάποια ευχή, ένα κερί κι άγιο θυμίαμα
να δεις θαύμα, να δεις κάποια μορφή, άγγελο
εγώ είπα το ναι όμως εσύ, όχι κι απλά είσαι καρτέρι
να δεις κάτι λευκό, κάποιο περιστέρι.

Εγώ είπα το ναι, δίχως να δω κάποιο λευκό
ψηλά, δεν απαντούν τ’ άστρα, το μπλε
κοιτώ μέσα μου ναι, όσο βαθιά φτάνει ο νους μου
και ας η ατραπός είναι στενή δεν τη φοβάμαι
σιγά, βήμα το βήμα περπατώ κι όλο θυμάμαι.

Περνά γρήγορα ο χρόνος, τα λεπτά και τα καλοκαίρια
μην μείνεις με γυμνά τα όνειρά σου και με άδεια τα χέρια
περνά, χάνεται η μέρα και το ξέρεις ότι δεν ξαναγυρνάει
πονάει η μοναξιά ναι, και το τίποτα πονάει, το μηδέν
αν δεν έχουμε πίστη, δεν θα έχουμε ουδέν.

(Κυριακος Κυτούδης. Καθηγητής Ποίησης – παραδείγματα από σεμινάρια ποίησης)

Δόχμιος

Πεντασύλλαβο μέτρο (U - - U -)
με άτονη, δύο τονισμένες, άτονη & τονισμένη συλλαβή.

Ψεύτικος καμβάς

Και να, τ’ άστρα πάλι ψηλά στο μπλε
χωρίς δάκρυ, δίχως καρδιά και άψυχα
χωρίς κάποια ανάσα
χωρίς μια ελπίδα
κενά, δίχως έναν προορισμό και ζωή
και μια προσευχή στο πιο πάνω
και να, όσο εκεί θα κοιτώ, θα χάνω.

Σαν ψεύτικος μοιάζει καμβάς
το χρώμα του άδηλο, σάπιο μοιάζει απ’ το χρόνο
σκιά, γκρίζος είναι καπνός κι απάνεμος
δεν έχει αέρηδες και δεν φυσά ούτε ένας άνεμος
κι εγώ, λιώνω σαν το χιονιά από τον πόνο
κι αυτά, δίχως δάκρυ δίχως καρδιά και άψυχα.

(Κυριακος Κυτούδης. Καθηγητής Ποίησης – παραδείγματα από σεμινάρια ποίησης)

Ανακρεόντειο

Ακατάληκτο ιωνικό δίμετρο με εναλλαγή ιωνικών ποδών με τροχαϊκούς δίποδες)
υυ-υ/-υ-υ υυ-υ/-υ-υ.

Το άσπρο του αετού

Για να δεις πως είναι τ’ άσπρο του αετού το πέταγμα
θε να πας ψηλά, σε όρη και σ’ απόκρυφες φωλιές
θε να πας κρυφά, σιγά σαν λιανοτράγουδο οι λέξεις
με μια ευχή και άγιο άναμα, θυμίαμα από κάποιο μανουάλι
μνημοσύνες κάποιας γέννας, να θυμίζει άχραντο ακρογιάλι.

Για να δεις πως είναι τ’ άσπρο του αετού το πέταγμα
θε να βρεις το αίτιο, την αφορμή της γέννας κι όπως…
θα διαβείς και πάλι στενή ατραπό, να μην τρομάξεις
μην αλλάξεις βήμα, ούτε γειτονιά κι αυλή και κράτα το φιλί,
σ’ αμπελώνα σαν βρεθείς, θε να το κάνεις μπρούσκο σαν κρασί.

Και αν κάποτε θα δεις του αετού πως είναι τ’ άσπρο το πέταγμα
η ενθύμηση αστείο θε να μοιάζει, συ θα είσαι ο αετός και τ’ άσπρο
μα κι εσύ το κάστρο, συ θα ‘σαι η φωλιά, κερί θυμίαμα και άγιο,
για να δεις πως είναι τ’ άσπρο του αετού το πέταγμα,
να μην πας μακριά, μα μέσα σου κοντά, εκεί, μην γίνεις ναυάγιο.

(Κυριακος Κυτούδης. Καθηγητής Ποίησης – παραδείγματα από σεμινάρια ποίησης)

Ανακρεόντειο

Ακατάληκτο ιωνικό δίμετρο με εναλλαγή ιωνικών ποδών με τροχαϊκούς δίποδες):
υυ-υ/-υ-υ υυ-υ/-υ-υ.

Η λιτανεία της σιωπής

Λιτανεία έγινέ μας η σιωπή σε ξένα χείλη,
βολευτήκαν άντρες, μαύρων σε ονείρων κιούπια
σαν τις πέτρες όψη έχοντας το δείλι,
μιαν ελπίδα μήτε βλέποντας για ήλιο.

Αφροσύνη κι άχνα ρίζεψε ξανά
σαν κατάρας μιας που μοιάζει με ευχή
και πνοής που έχει ρίζες για στερνά
της ψυχής το ξέχειλό της το εγώ.

Λιτανεία έγινέ μας η σιωπή και ζύγι μαύρο
καταχνιά σε άστρων πέργιαλο το χάδι
γκριζωπό με μήτε ίχνος φεγγαρένιο
χαραχτή ματιά σ’ απόσκιων μας τον Άδη.

(Ευάγγελος Γουργουλιάνης – Ποιητής)

Διάγυιος ή Αμφίμακρυς

Τρισύλλαβο μέτρο (- U -) με τονισμένη, άτονη, & τονισμένη συλλαβή.

Χίλια φιλιά

Έλα, πάλι να μάσουμε εμείς
άσπρες αγνές μαργαρίτες
να ‘χουν πάνω αγάπη μα και προσμονή
έλα να πάμε σ’ ένα παιδί,
κάποιο δάκρυ να σβήσουμε
έλα να μάσουμε πάλι
κι ένα δώρο ν’ αφήσουμε εκεί,
σε γλυκό προσκεφάλι.

Έλα, χώμα να πάρουμε
και ακόμα,
κάποιες χαμένες να ψάξουμε ελπίδες
όνειρα παραχωμένα
μην το κάνεις για σένα,
μην το κάνεις για μένα,
έλα να μάσουμε ευχές
κι ας τις δώσουμε σ’ όνειρα άδεια
που ‘ναι γυμνά, με πόνο τα βράδια.

Έλα και θα το δεις πως κι εμείς,
δεν θα μείνουμε μ’ άδεια αγκαλιά
έχει χίλια φιλιά το φεγγάρι
κι είναι για μας, και δεν είναι χάρη…
μην το κάνεις για σένα,
μην το κάνεις για μένα,
έλα ας το κάνουμε, για το φεγγάρι.

(Κυριακος Κυτούδης. Καθηγητής Ποίησης – παραδείγματα από σεμινάρια ποίησης)

Βάκχειος

Τρισύλλαβο μέτρο (U - -) με άτονη, & δύο τονισμένες συλλαβές.

Αγέννητος Αλωνάρης

Σαν μπλε μοιάζει ναι,
βαθύ κι άσπαρτο χώμα
φιλιά δεν θα βρεις ούτε κάποια ευχή
κι ακόμα,
χαρά έστω κάποιου παιδιού
και κάποιου αηδονιού ίσως
και μια, ούτε μια προσευχή
και ο περβολάρης γυμνός
μα ναι,
σαν κάποιος μικρός πια Θεός.

Μα δεν έσπειρε αγάπη
κρασί, γέλιο μια άσπρη ελπίδα
γλυκό κι άχραντο μούστο
και πια τι να πεις,
απλά έχει ο κόσμος μας γούστο.

Γι’ αυτό δεν θα βρεις κάποιον Αλωνάρη
να βρει χώμα να ‘χει σπορά
να θερίσει δεν θα βρει χαρά
γιατί και αυτή τη φορά,
απλά ναι, μας ξέχασε πάλι
και είναι το μπλε πια γυμνό
και τόσο βαθύ
και τόσο πολύ κι όμως…
χωρίς κάποια ανάσα
χωρίς λίγη ζωή γι’ αυτό…
και δεν θα γεννηθεί ποτέ Αλωνάρης.

(Κυριακος Κυτούδης. Καθηγητής Ποίησης – παραδείγματα από σεμινάρια ποίησης)

Επίτριτος δεύτερος

Τρισύλλαβο μέτρο (- U - - ) με τονισμένη, άτονη, & 2 τονισμένες συλλαβές.

Πες σ’ αγαπώ

Δεν θα ‘ρθει ναι, όπως χθες, μα και για πάντα
πάει η ελπίς, πάει το να δεις, πάει κι η χαρά
πάει η ανάσα, πάει η ζωή ναι, και το δείλι
δίχως φως μα και φτερά, δίχως καντήλι.
Κάνε ευχή μια προσευχή κι έναν σταυρό
κλείσε το νου, στ’ όνειρο μπες και θυμήσου
κοίτα τ’ άστρα κοίτα το μπλε κι ουρανό
πες σ’ αγαπώ... και κοιμήσου.

(Κυριακος Κυτούδης. Καθηγητής Ποίησης – παραδείγματα από σεμινάρια ποίησης)

ΔΟΧΜΙΟΣ

Πεντασύλλανο μέτρο (υ - - υ -)
που εχρησιμοποιείτο συχνά στην αρχαία τραγωδία.

Μιας ανάσας υφαντό

Εώ, άκου ώ ψυχή, ήχο, χρώμα, νάμα Θεών
μπορώ, άρτο φάλιο μήτε φως λευκό μία άγια ευχή,
στον κόσμο ετούτο άρατε πύλας ‘κει πάνω
και άρατε ευχές εώ, άσπρο ύδωρ μια μόνο έξη
πνοή, ως εγώ θωρώ ως ζωή κι αιώνιο φάσμα.

Εσύ, μόνο ‘κει ψηλά βλέπεις ώ ψυχή φως, ζωή
πηγής άγιο νάμα εκεί, γκρίζο, άσπρο δεν έχει,
λευκό μόνο νήμα σαν μόνο μία γραμμή, από
υφαντό ανάσας πάντα αιώνια δεν έχει χρόνο
και δεν έχει κάποια αρχή ούτε τέλος ώ ψυχή μου μόνη,
κάποια μνήμη μιας μονάχα ανάσας ήσουν κι εσύ
μικρό ίχνος μιας στιγμής, μια ιδέα απ’ το στημόνι.

(Κυριακος Κυτούδης. Καθηγητής Ποίησης – από την ποιητ. Συλ. Περίπατος δημιουργίας)

ΧΟΡΙΑΜΒΟΣ

Μετρικός πους (- υ υ -) που αποτελείται από έναν τροχαίο κι έναν ίαμβο.

Της γέννας αδερφός

Είναι κοντά ‘κείνο το φως κι είναι λευκό
έλα κοντά μην φοβηθείς δεν σε πειράζει
έλα νωρίς κάποιο πρωί κάποια αυγή
είναι κι αυτό σαν το παιδί μην σε τρομάζει.

Μοιάζει αητός μοιάζει Θεός κι άλλοτε τάμα
κάποιου κεριού μοιάζει το φως κάποιο καντήλι
καίει απλά τόση χαρά κι έρχεται θάμα
στήνει χορό κι έχει στα χέρια το μαντήλι.

Μοιάζει αυλή κάποιου φιλιού κάποιας ευχής
κι έχει λευκό χρώμα ζωής σαν περιστέρι
είναι αγνό σαν τη ματιά μιας προσευχής
είναι εδώ κι έχει χαρά να σου προσφέρει.

Παίξε μαζί μην φοβηθείς είναι δικό σου
είναι της γέννας αδερφός είναι ασπράδι
είναι ο άλλος εαυτός είναι ο καλός σου
παίξε μαζί μην φοβηθείς μέρα και βράδι.

(Κυριακος Κυτούδης. Καθηγητής Ποίησης – από την ποιητ. Συλ. Περίπατος δημιουργίας)

ΧΟΡΙΑΜΒΟΣ

Μετρικός πους (- υ υ -) που αποτελείται από έναν τροχαίο κι έναν ίαμβο.

Τα αλησμόνητα

Γης οι μορφές της λαμπερής
φύγαν και διόλου του κανείς
νάμα της γλώσσας του δεν πίνει.

Ώρες σκορπά, όρκους και χρόνια,
γη δεν αντρώνει ολημερίς
μήτε τις πράξεις του δεν κρίνει.

Γης της μισερής καταντήσαν
χνάρια που ορίζαν τα λευκά
μέρα και νύχτα στις αυλές.

Ήχους σκορπίσαν των ευχών
άγια τα μύρα σε πηγάδια
μπλάβες και γραμμές στα του σκότους.

(Ευάγγελος Γουργουλιάνης – Ποιητής)

 

*************