Κυριάκος Κυτούδης: «Ναι, η ποίηση μπορεί να αλλάξει τον κόσμο»
Κυριάκος Κυτούδης: Ο υποψήφιος για Νόμπελ Λογοτεχνίας μιλά στο iefimerida.gr: «Ναι, η ποίηση μπορεί να αλλάξει τον κόσμο»
Επαγγέλλεται σχεδιαστής βιομηχανικών έργων και υπνοθεραπευτής. Τα τελευταία 10 χρόνια, διδάσκει και ποίηση. Ο εκ Βολου ορμώμενος, Κυριάκος Κυτούδης, είναι υποψήφιος για να λάβει την υψηλότερη διάκριση, αυτή του βραβείου Νόμπελ, στο πεδίο της λογοτεχνίας.
Ο ποιητής και συγγραφέας (έχει συγγράψει 14 βιβλία) δημιούργησε ένα ποιητικό έπος την «Ελιαμιάδα» με 12.138 ομοιοκατάληκτους στίχους, σε δακτυλικό εξάμετρο (Ομηρικό μέτρο), με εννέα ραψωδίες, το οποίο είναι μεγαλύτερο της Οδύσσειας του Ομήρου και γραμμένο με βάση τη νεοελληνική. Συμπεριλαμβάνονται ακόμη 77 διάλεκτοι, από την αττική και την δωρική, μέχρι ποντιακά και κρητικά.
Το πόνημά του το έγραψε μέσα σε μόλις 5 μήνες αλλά του χρειάστηκαν «40 χρόνια συνολικής γνώσης και πρωτίστως φυσικά, των τεχνών της ποιήσεως».
Μιλώντας στο iefimerida.gr τονίζει ότι «η Ελλάδα όπως χιλιάδες χρόνια τώρα συνεχίζει να τρώει τα παιδιά της» και πως δεν είχε καμία στήριξη από την Πολιτεία.
Κατά τον υποψήφιο νομπελίστα, «το μεγάλο πρόβλημα είναι στις εκπτώσεις που κάνουμε σαν άνθρωποι προκειμένου, να έχουμε ψεύτικους φίλους, θιασώτες ή ζηλωτές και αυτό μας αναγκάζει, να γινόμαστε κι εμείς ψεύτικοι κάνοντας ψεύτικα κομπλιμέντα αποκρύπτοντας την αλήθεια γιατί δεν θέλουμε να έχουμε εχθρούς. Προτιμούμε τους κόλακες. Η συνέπεια των εκπτώσεων, είναι να γινόμαστε πολλά μικρά κομμάτια που και πάλι σημαίνει, ότι ποτέ δεν θα καταφέρουμε ίσως να γίνουμε ένα μεγάλο».
Πιστεύει ότι «πρέπει κανείς, να είναι αληθινός και αυστηρός πρώτα με τον εαυτό του και ό,τι κάνει, έστω κι αν γράψει ένα ποίημα θα πρέπει, να υπάρχει και γι’ αυτό κι ένας ηθικός λόγος» και καταλήγει αισιόδοξα: «Ναι, η ποίηση μπορεί να αλλάξει τον κόσμο».
Ακολουθεί η συνέντευξη του Κυριάκου Κυτούδη στο iefimerida.gr
Η «ΕΛΙΑΜΙΑΔΑ», προκύπτει από το Έλ, που σημαίνει η εκλυόμενη ενέργεια και το Ίαμα, θεραπεία. Η «Ελιαμιάδα» κατά βάση, είναι έργο αλληγορικό με έναν πρωταγωνιστή ο οποίος, ξεκινά στις τρεις πρώτες ραψωδίες με μυήσεις, και στις υπόλοιπες έξι μέσα από τις περιπέτειες να πραγματώσει τον τελικό του σκοπό.
Οι ραψωδίες είναι:
1η «η αρχή και το μυστικό ταξίδι στον άνθρωπο»
2η «Το μυστικό ταξίδι στον κόσμο του αιτίου και αιτιατού»
3η «Η αποστολή στο βασίλειο των ιαματικών στοιχείων»
4η «Η περιπέτεια στο βασίλειο των Φαινεάμων»
5η «περιπέτεια στα επτά καταραμένα βασίλεια των Αντιδάμων»
6η «Η περιπέτεια στην χώρα των Αντίφερων»
7η «Η αναζήτηση στην έρημη χώρα»
8η «Ελιαμιάδα»
Και η 9η ονομάζεται» «Έρως τε» και αποτελεί και την κορύφωση όλου του έργου.
Οι περιπέτειες και οι συνθήκες τον οδηγούν σε μια περιπλάνηση όπου συναντά ανθρώπους και πολιτισμούς σε διαφορετικά περιβάλλοντα και ιδιαίτερες συνθήκες. Ο ρόλος του στην ζωή αυτών των ανθρώπων, είναι καταλυτικός αλλάζοντας τον ρου της ιστορίας τους, φορές με τρόπο ανατρεπτικό, διαμορφώνοντας ταυτόχρονα και το δικό του πεπρωμένο. Μέσα από μυήσεις του πρωταγωνιστή και περιπέτειες, προάγονται τα μεγάλα ιδανικά, αξίες και ιδεώδη του ανθρώπου. Όλα τα παραπάνω, εμπλουτίζονται με στοιχεία μυθολογίας, φιλοσοφίας, μαθηματικών, ιατρικής, βοτανικής κ.α. Αξίζει να σημειωθεί, ότι όλα τα ονόματα προσώπων, χωρών, βασιλείων και άλλων που υπάρχουν στο έπος καθώς και ο ίδιος ο τίτλος, είναι γεννήσεις νέων λέξεων και λεξιπλασίες όπου έχουν συγκεκριμένη αξία και σημασία δίδοντας στον αναγνώστη την αντιληπτική δυνατότητα των αλληγοριών του έργου. Ακόμη, κάποια από τα πρόσωπα που αναφέρονται στο έργο, είναι υπαρκτά από την ήδη υφιστάμενη επιστημονική ομάδα του Ινστιτούτου.
Για να μπορέσω να γράψω αυτό το έργο, μου πήρε έως τώρα 40 χρόνια συνολικής γνώσης και πρωτίστως φυσικά, των τεχνών της ποιήσεως. Όμως, γράφτηκε σε περίπου 5 μήνες.
Από την στιγμή που τελείωσε το έργο στις αρχές Ιουλίου, ταξίδεψε αρκετά ανά τον κόσμο και διαβάστηκε από αρκετούς. Η προτροπή όλων, ήταν ότι ένα παγκόσμιο έργο που παρόμοιό του έχει να γραφτεί από την εποχή του Ομήρου θα πρέπει, το λιγότερο να είναι υποψήφιο για Νόμπελ Λογοτεχνίας. Συνεπώς, το όλο θέμα ξεκίνησε από εκτός Ελλάδος και στην συνέχεια, το ένα έφερε το άλλο ώστε σήμερα, να έχω αυτήν την μεγάλη τιμή, με αυτήν την υποψηφιότητα.
Η Ελλάδα όπως χιλιάδες χρόνια τώρα συνεχίζει να τρώει τα παιδιά της. Όχι λοιπόν, δεν είχα καμία στήριξη και φυσικά και δεν μου προκαλεί καμία έκπληξη.
Με πολύ χαρά πρώτα για την Ελλάδα, με σεμνότητα για μένα, και με μεγάλη ευθύνη για την νέα γενιά πρωτίστως, για να αγαπήσουν από την αρχή την γλώσσα και τον πολιτισμό μας, για να κάνουν μεγάλα και ωραία όνειρα, και για να κάνουν έναν κόσμο καλύτερο. Ναι, η ποίηση, μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
Είναι ένα έπος, με 12,138 ομοιοκατάληκτους για πρώτη φορά στίχους, μεγαλύτερο της Οδύσσειας του Ομήρου, γραμμένο το έργο στο Ομηρικό μέτρο. Με βάση την νεοελληνική, συμπεριλαμβάνονται ακόμη 77 διάλεκτοι αλλά κυρίως, ότι το σύνολο του έργου συνάδει απόλυτα με τις επιταγές του Νόμπελ που είναι: να είναι προς μία ιδεατή, ιδεαλιστική παγκόσμια κατεύθυνση.
Αυτός ο δρόμος, είναι ο συχνά περπατημένος που σημαίνει κατά τον Γκάντι πως ότι κι αν κάνεις, στην αρχή σε αγνοούν, μετά σε λοιδορούν, μετά σε πολεμούν και στο τέλος νικάς, αρκεί, να μην παραιτείσαι ποτέ μα ποτέ από τα όνειρά σου. Συνεπώς, δεν υπάρχει καμία έκπληξη, είναι γνώριμος αυτός ο δρόμος.
Σχεδιαστής βιομηχανικών έργων και υπνοθεραπευτής και τα τελευταία 10 χρόνια, διδάσκω και ποίηση.
Πρώτα φυσικά ο Όμηρος και μετά, Σολωμός, Σεφέρης, Ελύτης, Ρίτσος, και τόσοι άλλοι καθώς, Κρητική λογοτεχνία, βυζαντινή και λόγιος γραμματεία, όπως και μεγάλοι ξένοι ποιητές και συγγραφείς.
Θα το πω άλλη μια φορά. Το μεγάλο πρόβλημα είναι στις εκπτώσεις που κάνουμε σαν άνθρωποι προκειμένου, να έχουμε ψεύτικους φίλους, θιασώτες ή ζηλωτές και αυτό μας αναγκάζει, να γινόμαστε κι εμείς ψεύτικοι κάνοντας ψεύτικα κοπλιμέντα αποκρύπτοντας την αλήθεια γιατί δεν θέλουμε να έχουμε εχθρούς. Προτιμούμε τους κόλακες. Η συνέπεια των εκπτώσεων, είναι να γινόμαστε πολλά μικρά κομμάτια που και πάλι σημαίνει, ότι ποτέ δεν θα καταφέρουμε ίσως να γίνουμε ένα μεγάλο. Πρέπει κανείς, να είναι αληθινός και αυστηρός πρώτα με τον εαυτό του και ό,τι κάνει, έστω κι αν γράψει ένα ποίημα θα πρέπει, να υπάρχει και γι’ αυτό κι ένας ηθικός λόγος.
Πρώτα η μετάφραση του έργου και να σημειώσω, ότι την έγραψα δύο φορές. Το αρχικό, και η απόλυτη απόδοσή του στην νεοελληνική για να μπορέσει να μεταφραστεί σε οποιαδήποτε γλώσσα και φυσικά, και η ευρεία του κυκλοφορία του.
Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Θα πρέπει να συνυπάρχουνε και τα δύο και η ιστορία στην πορεία των αιώνων, έδειξε ότι είναι άρρηκτα δεμένα είτε συμπληρώνει, είτε διορθώνει, είτε αφαιρεί έννοιες για τα όποια μεγάλα ερωτηματικά του ανθρώπου συνεπώς, πιστεύω απόλυτα και στα δυο.
Πηγή:
