Θάλασσες

Περιβάλλον

Θάλασσες – Ακτογραφία

01 thalasses Η Ελλάδα κατά το μεγαλύτερο τμήμα της περιβάλλεται από θάλασσα, η οποία αποτελεί μέρος της μεγάλης υδάτινης λεκάνης που λέγεται Μεσόγειος Θάλασσα. Έχει οχτώ πελάγη: το Αιγαίο, το Ιόνιο, το Λιβυκό, το Κρητικό, το Ικάριο, το Καρπάθιο, το Μυρτώο και το Θρακικό πέλαγος. Προς τα δυτικά βρέχεται από το Ιόνιο Πέλαγος, προς τα ανατολικά από το Αιγαίο Πέλαγος και προς τα νότια από το Λιβυκό Πέλαγος. Το νοτιότερο σημείο της Ελλάδος, και το νοτιότερο της Ευρώπης, είναι νότια από την Κρήτη, στο ακρωτήριο Τρυπητή του νησιού Γαύδος. Το δυτικότερο σημείο βρίσκεται βορειοδυτικά από την Κέρκυρα, στο δυτικό ακρωτήριο του μικρού νησιού Οθωνοί, που ανήκει στην συστάδα των Διαπόντιων Νήσων, στην Θάλασσα της Χειμάρρας. Και το ανατολικότερο, νοτιοανατολικά από το νησί Καστελόριζο των Δωδεκανήσων, στο βορειοανατολικό άκρο του μικρού νησιού Στρογγυλή, που παλιότερα ονομαζόταν Υψηλή.

Αιγαίον Πέλαγος

02 aigaio pelagos Αιγαίο πέλαγος ονομάζεται η θαλάσσια περιοχή της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου μεταξύ Ανατολικής Ελλάδας και Μικράς Ασίας, αποκαλούμενη ενίοτε και Αρχιπέλαγος. Σύμφωνα με την μυθολογία, το όνομά του προέρχεται από τον Αιγέα, βασιλιά της Αθήνας και πατέρα του Θησέα, ο οποίος έπεσε και πνίγηκε στα νερά του πελάγους από το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Έχει έκταση 240.000 τ.χλμ. και μέγιστο βάθος 2.249 μέτρα μεταξύ Κρήτης και Κυκλάδων. Βρίσκεται ανάμεσα στην Μικρά Ασία (ανατολικά), Θράκη, Μακεδονία (Βόρεια), Θεσσαλία, Μέση Ελλάδα, Πελοπόννησο (Δυτικά) και Κρήτη (Νότια). Τα νότια σύνορα τα καθόρισε το Διεθνές Συνέδριο του Λονδίνου το 1919. Το Αιγαίο επικοινωνεί με τον Εύξεινο Πόντο, με το Ιόνιο Πέλαγος από τον Ισθμό της Κορίνθου και με την Μεσόγειο από τα νότια. Τα πελάγη και οι θάλασσες που βρίσκονται στο Αιγαίο είναι το Κρητικό πέλαγος, το Ικάριο πέλαγος, το Καρπάθιο πέλαγος, το Μυρτώο πέλαγος, το Θρακικό πέλαγος, η Ευβοϊκή θάλασσα και η Δωδεκανησιακή θάλασσα.

Σύμφωνα με την Υδρογραφική Υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού της χώρας που έχει καταγράψει κάθε «κομμάτι» γης πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας τα νησαία εδάφη της Ελλάδας ξεπερνούν τις 6000. Από αυτά, τα κυριότερα νησιά και βραχονησίδες είναι: 493 του Βορειοανατολικού Αιγαίου, 711 του Βορειοδυτικού Αιγαίου, 2.292 σε Κυκλάδες, Κεντρικό και Νότιο Αιγαίο και 1.090 τα Δωδεκάνησα. Τα νησιά του Αιγαίου χωρίζονται σε 7 συμπλέγματα: νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου, Σποράδες, Εύβοια, Νησιά Αργοσαρωνικού, Κυκλάδες, Δωδεκάνησα και Κρήτη. Εκτός νησιωτικών συμπλεγμάτων είναι τα νησιά Γαύδος, νότια της Κρήτης, Ελαφόνησος στον Λακωνικό κόλπο και Τριζόνια στον Κορινθιακό κόλπο.

Ιόνιο Πέλαγος

03 ionio pelagos Το Ιόνιο Πέλαγος είναι η θαλάσσια περιοχή δυτικά της Ελλάδας, που βρέχει τις Ιταλικές ακτές της Καλαβρίας, της Απουλίας και της Σικελίας, προς νότο από το τμήμα της Μεσογείου μεταξύ Μάλτας και Κρήτης και προς ανατολάς από την νότια Αλβανία και την δυτική Ελλάδα. Η έκτασή του δεν είναι ακριβώς καθορισμένη και μοιάζει με τρίγωνο. Σε διεθνές επίπεδο έχει γίνει δεκτό ότι αρχίζει στον βορρά από τον Πορθμό του Οτράντο, ανάμεσα στο ακρωτήριο Οτράντο της Ιταλίας και το ακρωτήριο Λιγκουέττα της Αλβανίας, και καταλήγει στον νότο σε μια νοητή γραμμή από το ακρωτήριο Πασσέρο στην Νότια Σικελία μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο στην Πελοπόννησο. Στο Ιόνιο πέλαγος βρίσκεται το μεγαλύτερο βάθος ολόκληρης της Μεσογείου. Είναι πιο βαθύ από το Αιγαίο και από τις πιο σεισμογενείς περιοχές του κόσμου, καθώς βρίσκεται στο σημείο σύγκλισης τριών τεκτονικών πλακών (της Ευρασιατικής, της Αφρικανικής και της Απουλιανής). Σύμφωνα με τον Αισχύλο, το Ιόνιο πέλαγος- ή κατά τους αρχαίους γεωγράφους Ιόνιος Πόρος ή Πόντος- πήρε το όνομα του από την Ιώ που την καταδίωκε η Ήρα, ενώ κατά τον Θεόπομπο από τον ηγεμόνα Ιόνιο τον εξ Ίσσης.

Κατά μήκος των ελληνικών ακτών βρίσκονται τα Επτάνησα με 153 νησιά και νησίδες. Σύμφωνα με την θέση τους το Ιόνιο Πέλαγος χωρίζεται σε τμήματα, τα οποία από βορρά προς νότο είναι τα εξής: η Θάλασσα της Χειμάρρας, η Κερκυραϊκή Θάλασσα, η Θάλασσα των Παξών, η Τηλεβοΐς ή Ταφία Θάλασσα, η Θάλασσα των Εχινάδων, η Θάλασσα του Προκόλπου των Πατρών και η Θάλασσα των Κυθήρων όπου ενώνεται με το Κρητικό Πέλαγος του Αιγαίου.

Ειδικά χαρακτηριστικά

Χαρακτηριστικό των νερών των ελληνικών θαλασσών, είναι το γαλάζιο τους χρώμα και η μεγάλη τους διαφάνεια. Αυτό οφείλεται αφ' ενός στο γαλάζιο ουρανό της χώρας, που καθρεφτίζεται μέσα στα νερά των θαλασσών και αφ' ετέρου στο γεγονός ότι δεν υπάρχουν μεγάλες ποσότητες στερεών ουσιών, όπως πλαγκτόν, χώμα, σκόνη, που αιωρούνται συνήθως μέσα στο νερό.
Το αλάτι που περιέχουν (χλωριούχο νάτριο) είναι κατά μέσο όρο 3,8%. Η περιεκτικότητα αυτή μεταβάλλεται, ανάλογα με τις θαλάσσιες περιοχές. Έτσι, στο νότιο Αιγαίο η αλατότητα είναι μεγαλύτερη, γιατί εδώ δεν χύνονται ποτάμια για να την αραιώσουν με τα γλυκά νερά τους. Αντίθετα, στο βόρειο Αιγαίο, λόγω των εκβολών σ' αυτό πολλών ποταμών, η περιεκτικότητα των νερών σε αλάτι είναι μικρή. Αντίστοιχα η αλατότητα του Ιονίου είναι 32‰, και τα νερά του ανανεώνονται κάθε 100 χρόνια.
Η θερμοκρασία των νερών των θαλασσών, σε βάθος κάτω από 400 μ. είναι πάντα γύρω στους 13° C. Στην επιφάνεια τα νερά έχουν θερμοκρασία, ανάλογα με την εποχή, μεγαλύτερη από 22°C ως 23° C. και μικρότερη από 12°C. ως 14°C.
Ο βυθός των ελληνικών θαλασσών, σύμφωνα με τις μελέτες των ωκεανογραφικών ινστιτούτων και των υδρογραφικών υπηρεσιών, εμφανίζεται ανώμαλος και παρουσιάζει υποβρύχιες οροσειρές, κοιλάδες, πεδιάδες, βαθιά ανοίγματα, ύφαλους και σκόπελους κ.ά. Τα αίτια γι' αυτήν την διαμόρφωση οφείλονται κυρίως στους ποταμούς, που συνεχώς μεταφέρουν και συσσωρεύουν στον βυθό διάφορες ύλες, στα ηφαίστεια που δημιουργούν υφάλους και νησιά και σε διάφορους άλλους παράγοντες. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στα ΒΑ της Σαντορίνης και σε βάθος 19 μ. κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, βρίσκεται υποβρύχιο όρος, ο ύφαλος Κολούμπο. Επίσης στα Β. της Κρήτης υπάρχει μέσα στον βυθό μία τεράστια υποβρύχια χαράδρα, που φθάνει μέχρι την Μ. Ασία. Τέλος, κοντά στα νησιά Σαντορίνη, Κέα, Δήλο, Μύκονο, Σπέτσες, Βόρειες Σποράδες, Λευκάδα, Ιθάκη και αλλού υπάρχουν μεγάλοι ύφαλοι ή υποβρύχια όρη, που σχηματίστηκαν από αποικίες κοραλλιών.
Το φαινόμενο της παλίρροιας αν και είναι σπάνιο σε ολόκληρη την Μεσόγειο, στην Ελλάδα παρατηρείται σε πολλά στενά και δίαυλους παρόλο που δεν είναι τόσο αισθητό όσο σε άλλα μέρη του κόσμου. Το κυριότερο από τα σημεία στα οποία εκδηλώνεται είναι ο πορθμός του Ευρίπου στην Εύβοια. Άλλα σημεία είναι η διώρυγα της Κορίνθου, τα λιμάνια του Πειραιά και Θεσσαλονίκης, το στενό της Λευκάδας, το στενό της Πρέβεζας, ο πορθμός του Ρίου - Αντιρρίου, ο Ναύσταθμος και η Μύκονος.
Θαλάσσια ρεύματα ονομάζονται οι μετατοπίσεις μεγάλων μαζών θαλάσσιων νερών από μία περιοχή σε μία άλλη. Αυτά οφείλονται σε διάφορους παράγοντες, όπως στις κινήσεις της ατμόσφαιρας, στην διαφορά αλμυρότητας, η οποία υπάρχει μεταξύ δύο θαλάσσιων περιοχών κ.ά. Στην Ελλάδα υπάρχει ένα μεγάλο ρεύμα που σχηματίζεται στο Αιγαίο με διεύθυνση από Β. προς Ν. και που προέρχεται από τον Ελλήσποντο. Κατά την διαδρομή του επιδρά στο κλίμα των ανατολικών ακτών, της ηπειρωτικής Ελλάδας και το καθιστά ψυχρό και ξηρό. Γίνεται αντιληπτό πιο αισθητά στα καράβια, στο κανάλι του Κάβο - Ντόρο και στο κανάλι Μυκόνου - Ικαρίας. Ένα άλλο επίσης μεγάλο ρεύμα υπάρχει και στο Ιόνιο πέλαγος από τα Β. προς τα Ν. Προέρχεται από την Μεσόγειο θάλασσα και είναι θερμό. Κάτω από την Κρήτη το ρεύμα αυτό χωρίζεται σε δύο τμήματα, από τα οποία το ένα προχωρεί προς το Αιγαίο και το άλλο προς το Ιόνιο πέλαγος.
Τα μεγαλύτερα βάθη των ελληνικών θαλασσών βρίσκονται τα εξής σημεία: Στο Φρέαρ Οινουσών ΝΔ της Πελοποννήσου, 62 μίλια ΝΔ του ακρωτηρίου Ταίναρο. Το βάθος στο σημείο αυτό είναι 4.850 μ. και θεωρείται το μεγαλύτερο της Μεσογείου. Ο Τάφρος της Καρπάθου ΝΔ της βόρειας άκρης της Καρπάθου. Το μεγαλύτερο βάθος (3.294 μ.) βρίσκεται 32 μίλια ΝΑ του ακρωτηριού Σίδερο, ενώ το άλλο βάθος (2.298 μ.) βρίσκεται 20 μίλια βόρεια του Σίδερου. Το Φρέαρ Θερμαϊκού μεταξύ Χαλκιδικής και Β. Σποράδων, 19 περίπου μίλια στα νότια του ακρωτηριού Δρέπανο και έχει μέγιστο βάθος 1.550 μ. Το Φρέαρ της Ρόδου 14 μίλια νότια του ακρωτηριού της Ρόδου, Λάρδος και έχει μέγιστο βάθος 4.043 μ.

Ακτογραφία
Το μήκος των ελληνικών ακτών φτάνει περίπου 15.000 χλμ., από τις οποίες 11.000 χλμ. περίπου ανήκουν στα νησιά και 4.000 χλμ. στο ηπειρωτικό τμήμα. Τα ελληνικά παράλια παρουσιάζουν πλουσιότατο οριζόντιο διαμελισμό και σε καμιά σχεδόν ακτή δεν υπάρχει ευθεία γραμμή.

Χερσόνησος

06 xersonisos Χερσόνησος λέγεται το τμήμα ξηράς που εισχωρεί μέσα στην θάλασσα με συνέπεια να βρέχεται από αυτήν από τρεις πλευρές. Οι χερσόνησοι της Ελλάδας είναι:

..Χαλκιδικής που χωρίζεται σε τρεις της Σιθωνίας, του Αγίου Όρους ή Άθω και της Κασσάνδρας
..Μαγνησίας
..Αττικής
..Αργολίδας
..Λακωνίας
..Ταΰγετου
..Πυλίας

Κόλπος

07 kolpos Κόλπος είναι το τμήμα της θάλασσας που εισχωρεί μέσα στην ξηρά. Κυριότεροι από αυτούς κατά σειρά από τα ανατολικά όρια της χώρας είναι:ο κόλπος της Αλεξανδρούπολης.

ο κόλπος της Καβάλας
ο Στρυμονικός (Κόλπος Ορφανού)
ο κόλπος του Αγίου Όρους
ο κόλπος της Κασσάνδρας
ο Θερμαϊκός
ο Παγασητικός
ο Ευβοϊκός
ο Μαλλιακός
ο Σαρωνικός
ο Κορινθιακός που σχηματίζει βόρεια τρεις μικρότερους κόλπους, της Ιτέας, των Αντικύρων και των Αιγοσθένων
ο Αργολικός
ο Λακωνικός
ο Μεσσηνιακός, ο Κυπαρισσιακός, ο Πατραϊκός και ο Αμβρακικός στην Δυτική Ελλάδα
της Σούδας, του Μιραμπέλλου και της Μεσσαράς στην Κρήτη
της Καλλονής στην Λέσβο
του Αργοστολίου στην Κεφαλονιά
της Ζακύνθου στην Ζάκυνθο

Ακρωτήρι

08 akrwtiri Ακρωτήρι είναι η άκρη ενός τμήματος ξηράς που εισχωρεί μέσα στην θάλασσα. Τα ακρωτήρια της Ελλάδας είναι:

το Παλιούρι, το Δρέπανο και το Νυμφαίο στην Χαλκιδική
το Τρίκερι στην Μαγνησία
το Αρτεμίσιο, η Κύμη και ο Καφηρέας στην Εύβοια
το Σούνιο στην Αττική
το Ρίο, η Κυλλήνη, ο Ακρίτας, το Ταίναρο και ο Μαλέας και το Σκύλαιο στην Πελοπόννησο

το Άκτιο απέναντι από την Πρέβεζα
ο Σίδερος στην Κρήτη

Πορθμός

09 porthmos Είναι η φυσική στενή λωρίδα θάλασσας που, χωρίζοντας δύο ακτές, ενώνει δύο μεγαλύτερες θαλάσσιες εκτάσεις. Ο πορθμός που ενώνει δύο κόλπους λέγεται πόρος. Όταν ο πορθμός έχει μεγάλο πλάτος λέγεται διέκπλους και αντίθετα στενό. Οι πορθμοί της Ελλάδας είναι οι εξής:

του Ευρίπου
του Ρίου – Αντίρριου
της Πρέβεζας
της Λευκάδας
του Τρικερίου
της Ιερισσού κ.α.

Διώρυγα

10 diwryga Είναι το τεχνητό κανάλι που ενώνει δύο θάλασσες (ή λίμνες ή ποταμούς). Η μόνη μεγάλη διώρυγα στην Ελλάδα είναι αυτή της Κορίνθου, που βρίσκεται στο πιο στενό σημείο της ξηράς που συνδέει την Πελοπόννησο με την Στερεά Ελλάδα. Ανοίχτηκε το 1882 και έχει μήκος 6.300 μ., πλάτος στην επιφάνεια της θάλασσας 24,6 μ. και στον πυθμένα της θάλασσας 21 μ. Υπάρχει ακόμη μια διώρυγα, αυτή της Ποτίδαιας στην Χαλκιδική, που χωρίζει τον λαιμό της χερσονήσου της Κασσάνδρας.

Ισθμός

11 isthmos Είναι η φυσική στενή λωρίδα στεριάς που, χωρίζοντας δύο θάλασσες, ενώνει δύο στεριές. Στην Ελλάδα είναι γνωστός ο ισθμός της Κορίνθου που έγινε διώρυγα και ενώνει τον Σαρωνικό και τον Κορινθιακό κόλπο. Άλλοι ισθμοί είναι ο ισθμός του Αετού στην Ιθάκη και ο ισθμός της Ιεράπετρας στην Κρήτη.

Λιμάνι ή Λιμένας

12 limani Γενικά με τον όρο λιμένας νοείται ο ασφαλής εκείνος όρμος στον οποίο μπορούν να προσεγγίζουν με ασφάλεια τα πλοία προκειμένου να προβούν σε εμπορικές πράξεις. Διακρίνονται σε φυσικούς λιμένες και σε τεχνητούς λιμένες. Λιμένες που προσεγγίζουν αποκλειστικά πολεμικά πλοία και εξυπηρετούνται αποκλειστικά αυτά ονομάζονται ναύσταθμοι ή ναυτικές βάσεις. Τα σημαντικότερα ελληνικά λιμάνια από άποψη εμπορικής κίνησης, αλλά και συγκοινωνιακής είναι:

του Πειραιά
της Θεσσαλονίκης
της Πάτρας
της Ηγουμενίτσας
του Ηρακλείου και Χανίων
της Καβάλας
του Βόλου
του Λαυρίου
της Ελευσίνας
της Ρόδου
της Κέρκυρας
της Σύρου κ.α.

Ακτή, Αιγιαλός, Παραλία

Ακτή χαρακτηρίζεται η τελευταία προς την θάλασσα (ή αντίστοιχα όχθη σε λίμνη ή ποταμό), εσχατιά της ξηράς. Συνηθέστερα, ως ακτή νοείται η παραθαλάσσια έκταση της ξηράς που γεωλογικά φαίνεται να τερματίζει προς την θάλασσα. Επί της ακτής καθορίζεται ο αιγιαλός, δηλαδή η «γραμμή αιγιαλού» και εξ' αυτής η παραλία, δηλαδή το «πλάτος» ή η «ζώνη της παραλίας». Ό,τι υφίσταται επί των ακτών και έχει σχέση προς την θάλασσα χαρακτηρίζεται «επάκτιο», (π.χ. σταθμός, πυροβολείο κ.λπ.). Αντίθετα ό,τι βρίσκεται επί των ακτών και έχει σχέση ή ανάγεται προς την ξηρά χαρακτηρίζεται «παράλιο».

Αιγιαλός είναι η παράκτια χερσαία ζώνη, που βρέχεται από την θάλασσα, μέχρι την στάθμη εκείνη που φθάνουν οι μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της, κατά την διάρκεια έντονων καιρικών φαινομένων.

Παραλία ή «πάραλος γη» λέγεται ζώνη ξηράς που εκτείνεται από τον αιγιαλό και προς την ενδοχώρα και παρουσιάζει την αυτή σύσταση, δηλαδή μέχρι να καταστεί αυτή ορεινή. Ο όρος παραλία με σημασία επιθέτου καλείται κάθε επιφάνεια γης που βρέχεται από την θάλασσα τουλάχιστον κατά μία πλευρά. Παρά ταύτα πολλές φορές συγχέεται ο όρος παραλία με συγγενείς όρους όπως ακτή, αιγιαλός και περιγιάλι (=μικρή αμμώδης ακτή, χωρίς κρηπιδώματα).

Η Ελλάδα κατέχει την 11^η θέση στον κόσμο σε μήκος ακτογραμμών και διαθέτει πάνω από 380 παραλίες βραβευμένες με γαλάζια σημαία, αλλά και αναρίθμητες άλλες, που κάθε μια με τον δικό της χαρακτήρα κερδίζει πολλές φορές τις πρώτες θέσεις σε λίστες προτιμήσεων ανά τον κόσμο. Οι πιο δημοφιλείς από αυτές ενδεικτικά είναι οι εξής:

Οι Καβουρότρυπες στην Χαλκιδική

13 kavourotripes Οι Καβουρότρυπες είναι ένα σύμπλεγμα από μικρές παραλίες σε μια ακτογραμμή που είναι πάνω από 5 χιλιόμετρα και είναι η συνέχεια της παραλίας Πλατανίτσι. Στολίζονται από ένα υπέροχο πευκοδάσος που φτάνει μέχρι το κύμα, κάτασπρες μικρές αμμουδιές με κρυστάλλινα τυρκουάζ νερά και άσπρα βράχια που έχουν ακόμη και γλυπτά από καλλιτέχνες.

Η παραλία Σεϋχέλλες στην Ικαρία

14 seyhelles Αποτελεί μια από τις πιο εξωτικές παραλίες του Αιγαίου. Δημιουργήθηκε το 1985 από την κατολίσθηση κατά την διάνοιξη τούνελ για την δημιουργία δρόμου από και προς το χωριό του Μαγγανίτη. Οι βράχοι έπεσαν κατρακυλώντας στο νερό και με τα χρόνια το νερό διαμόρφωσε την εξωτική σημερινή εικόνα της παραλίας. Έχει λευκή ψιλή άμμο με βότσαλο και πολλές υποθαλάσσιες σπηλιές.

Τα Λαλάρια στην Σκιάθο

15 lalaria Βρίσκονται στο βορειοανατολικό άκρο του νησιού και είναι μία από της ομορφότερες της Ελλάδας. Αυτό που κάνει ιδιαίτερη την ομορφιά της είναι τα «λαλάρια», τα ολοστρόγγυλα λευκά βότσαλα δηλαδή που καλύπτουν όλη την παραλία και δημιουργήθηκαν από την μανία του βοριά που πέφτει στους απόκρημνους λευκούς βράχους εκατομμύρια χρόνια τώρα. Η μεγαλοπρεπή όψη της πελώριας πέτρας με την περίφημη τρύπα στην μέση είναι επίσης το σήμα κατατεθέν της.

Η παραλία Βουτούμι στους Αντίπαξους

16 voutoumi Οι Αντίπαξοι είναι ένα μικρό νησάκι σε απόσταση μόλις 3 ναυτικών μιλίων από το λιμάνι του Γάιου, των Παξών. Το Βουτούμι θεωρείται από τις ωραιότερες παραλίες του κόσμου με εξωτική ομορφιά. Η εντυπωσιακή βλάστηση από κυπαρίσσια φτάνει μέχρι την κατάλευκη άμμο ενώ η θάλασσα είναι ρηχή και σχηματίζει χρώματα μοναδικής ομορφιάς.

Η παραλία Ναυάγιο στην Ζάκυνθο

17 nauagio Το Ναυάγιο, όπως αποκαλείται, της Ζακύνθου, είναι ένα ναυάγιο πλοίου που ξεβράστηκε το 1980 σε μια απομονωμένη παραλία της Ζακύνθου, και σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αξιοθέατα του νησιού. Η παραλία είναι με αμμοχάλικο και χάρις στο δύσβατο της περιοχής, τα νερά της παραμένουν κρυστάλλινα και διάφανα. Μπορεί να την επισκεφθεί κανείς μόνο δια θαλάσσης, με μικρές κρουαζιέρες που γίνονται καθημερινά, και ελικοπτέρου. Οι διεθνείς εφημερίδες την συγκαταλέγουν μέσα στις 23 ομορφότερες παραλίες του κόσμου.

Η παραλία Βοϊδοκοιλιά στην Πελοπόννησο

18 voidokoilia Βρίσκεται στην Μεσσηνία βόρεια της Πύλου, στις ακτές του Ιονίου και εφάπτεται με την λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας από την οποία χωρίζεται με μία λωρίδα αμμόλοφων. Θεωρείται από τις ομορφότερες της Μεσογείου και είναι διάσημη κυρίως για το ολοστρόγγυλο σχήμα της που θυμίζει το γράμμα Ω. Έχει λευκή ψιλή άμμο με πολλά κοχύλια και γαλαζοπράσινα νερά.

Η παραλία Σαρακήνικο στην Μήλο

19 sarakiniko Βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νησιού και είναι το πιο φωτογραφημένο τοπίο του Αιγαίου. Τα ηφαιστειογενή διαβρωμένα βράχια διεισδύουν στην σμαραγδένια θάλασσα δημιουργώντας μικρές και μεγάλες σπηλιές, ενώ η έλλειψη πρασίνου, σε συνδυασμό με το λευκό χρώμα βράχων και την έντονη αντανάκλαση του φωτός, δημιουργούν ένα τοπίο που θυμίζει το φεγγάρι. Το όνομά του το πήρε από τους Σαρακηνούς πειρατές που το χρησιμοποιούσαν ως ορμητήριο.

Η παραλία Άντονι Κουίν στην Ρόδο

20 antoni kouin Βρίσκεται στο μικρό, γραφικό και ήσυχο κολπίσκο στις Βαγιές και είναι από τις διασημότερες παραλίες της Ρόδου. Την διασημότητά της την οφείλει και εν μέρει στα γυρίσματα της ταινίας "Τα κανόνια του Ναβαρόνε" που έγιναν εδώ, με πρωταγωνιστή τον διάσημο ηθοποιό Άντονι Κουίν από τον οποίο πήρε και το νέο της όνομα. Την περιβάλλουν βράχια, αλλά με πεντακάθαρα νερά και διαθέτει μια μικρή προβλήτα με δυνατότητα να αγκυροβολήσουν μικρά σκάφη. Ακόμη, λόγω της υποθαλάσσιας μορφολογίας της, είναι ιδανική για τους φίλους της υποβρύχιας κατάδυσης.

Το Ελαφονήσι στα Χανιά Κρήτης

21 elafonisi Βρίσκεται στην δυτική Κρήτη, 75 χιλιόμετρα νοτιο-δυτικά από τα Χανιά. Το Ελαφονήσι είναι ένα μικρό νησάκι 200 μέτρα από την ακτή και ανάμεσα τους περικλείεται ρηχή λιμνοθάλασσα βάθους 1 μέτρο το πολύ. Η άμμος είναι λευκή, αλλά σε πολλά σημεία έχει μια ροζ απόχρωση από τα χιλιάδες σπασμένα κοχύλια που περιέχει. Τα νερά είναι διάφανα και γαλαζοπράσινα χρώμα που θυμίζουν εξωτικό παράδεισο.